Maandag 25 maart Burgos - Chaves per auto

Na een redelijke nacht, met een iets te hard kussen, staat Eugenie met keelpijn op. We nemen de tijd, bij het barretje beneden kunnen we ontbijten. Nou ja, koffie en warme toast met een tomatensaus. We smeren ook onze broodjes en krentenbollen. Naast ons staan drie agenten, die hier koffie komen drinken, met nog wat mannen aan de koffie, een heel gewone maandagochtend.

Tegen half negen vertrekken we. Het is met 3°C. nog fris, heiig, maar het warmt geleidelijk op en blijft de hele dag droog, alleen neemt de zw-wind weer toe! Al vrij snel pikken we de A231 op die ons naar het westen tot bij Leon voert. Over het algemeen is de route hier héél rustig en vlak, door een vrij leeg landschap met rechts, ten noorden van ons de contouren van de Picos d’ Europa.  Ik rijd vandaag het hele traject (ca 430 km) om Eugenie te sparen. Vlak voor Leon drinken we koffie bij een tankstation dat iets van de route afligt. Er is een prima koffiebar, wat van buiten niet verwacht werd.

We rijden nu via de A66 naar het zuiden, bij Benavente gaan we over op de A52 naar het westen die door het berggebied dat hier de grens vormt van Spanje en Noord-Portugal. Regelmatig schakel ik terug tijdens de lange steile klimmen. We komen er weer plaatsnamen tegen die ons nog van ons fietsrondje Spanje in 2011 bekend zijn. We zijn toen o.a. van Sevilla, om Portugal heen naar Santiago gefietst. Bij Verin slaan we af naar de A57, 10 km verder passeren we de grens en via een lokale weg rijden we even later Chaves binnen. Het is nog geen 13:30 u Spaanse tijd en dus 12:30 u Portugese tijd.

We lijken in ons hotel nog even te moeten wachten tot de kamer klaar is, maar kunnen tóch al terecht. Eugenie doet een dutje, waardoor ze zich beter voelt. We lopen Chaves in over de oude Romeinse brug, die Chaves een strategische ligging gaf tussen Braga en Astorga. Er zijn hier nog steeds warmwaterbronnen met een heilzame werking. De stad is vaker strijdtoneel geweest. Er staat nog een oude toren. We drinken koffie in het centrum, kijken bij de toren en een kasteel en om half vijf vinden we het weer genoeg. De stad heeft mooie parken langs de Rio Tâmega, de panden in de hoofdstraat zijn in verval.

We vragen de vriendelijke gastvrouw of we hier onze auto kunnen stallen, áls we morgen op de fiets vertrekken. Ze wil nog even overleggen met haar man. Mogelijk weten we morgenochtend pas of fietsen verantwoord is, zo niet, dan gaan we met de auto verder, langs de geplande fietsroute en laten de auto bijv. in Braga staan.

Vandaag ging de autorit weer prima. Het was fijn dat Wim reed, want ik voelde me niet echt lekker. De totale autorit is beslist niet tegengevallen en ik ben blij dat we hiervoor gekozen hebben deze vakantie.

Na een uur slapen voelde ik me goed genoeg om Chaves in te gaan. Het is een aardig stadje. Na een uur wandelen was ik toch weer behoorlijk moe. Ik kan nog niet zeggen of ik morgen ga fietsen, hoewel ik dat wel wil, een beetje lastig. Nu eerst maar wat gaan eten.

De eerste restaurants die we bezoeken zijn óf dicht óf starten pas om 19:00 u. In Café-Restaurante Jardim, kunnen we al terecht. Meneer begeleidt ons naar de eetzaal. Het menu is handgeschreven gevat in een snelhechter, maar de bediening is hartelijk. Als we meneer niet begrijpen, komt zijn kleinzoon tolken. Een heerlijke visschotel, wat we dachten dat kip was, blijkt inktvis te zijn, met frites en twee soorten groenten, prima! We blijven de enigen, het is er ook koud.

Terug in ons hotel, blijkt dat we de auto hier mogen stallen, morgen blijkt wel óf we daar gebruik van maken.