Vrijdag 26 april Covilha - Célobrico da Beira, 74 km

We hebben een goede nacht. Er zijn al veel mensen in de ontbijtzaal, ook gezien het aantal geparkeerde auto’s en motoren was het hotel goed bezet. Omdat het maar 5°C. is als we wegrijden, hebben we de legging en warmere sokken weer aangetrokken. We dalen eerst de drie km weer af, die we gisteren zo moeizaam beklommen hebben en pakken de rustige EN 18 weer op. Dat geeft mooie uitzichten op de zo-helling van de Serra en de plaatsen die daar tegenaan gevleid liggen. De wind is veel zwakker en waait vanuit het zuiden, dus bijna in de rug. Na 20 km een eerste koffie voor Belmonte.

Daarna klimt de weg in een parallel dal kilometers met 4 tot 7%. Dat moet ook wel om tot 1056 m hoogte te komen, de hoogte waarop Guarda ligt. De bewolking en de hoge luchtvochtigheid, maken het ondanks de lage temperatuur, benauwd. In Guarda heeft het al geregend, voor ons blijft het droog. Ook daar een koffietje. Gezien de te verwachten regen, besluiten we af te dalen naar het station van Guarda, om een stukje de trein te nemen. Een modern station, spoorrails in alle richtingen, maar één trein naar Lissabon. De rest van de verbindingen wordt per bus gedaan, de volgende pas om 15:30 u, maar fietsen mogen niet mee. Ik schrijf ‘mogen’, omdat er altijd wel een mouw aan te passen is zodat het zou ‘kunnen’.

We lunchen in de wachtruimte, regelen een B&B 25 km verder en benutten de tijd nu het nog droog is. We moeten nu westwaarts, om de uitlopers van de Serra heen. We vinden de EM 577 iets hoger op de helling, parallel aan de autobaan, onder ons in het dal. Héél rustig, net als de IP 5 die we daarna volgen. Er volgt vijf km 8%-afdaling, op deze brede weg, terwijl er geen auto in de buurt is! We ontlopen de autobaan via een weggetje door de dorpen en komen in Porto da Carne op de EN 16.

Net als we een restaurantje binnenstappen, valt er een plensbui. Na een koffie en een bord kervelsoep wordt het droog. Met het regenjack aan gaan we verder, er valt een enkel druppeltje in de laatste elf km naar Célobrico da Beira. Dat zie je al van verre tegen de helling, maar om er te komen moeten nog wel een paar km stijgende kasseitjes beklommen worden. Onze B&B was voorheen een hotel, de fietsen kunnen in de eetzaal, we zijn net binnen voor het gaat en blijft regenen. We rusten wat, frissen ons op en gaan in de buurt bij Chez Jo pasta eten. Een plek zonder sfeer, waar we de wachttijd opvullen met de zaterdagsudoku uit de Volkskrant en een tijdje een Franse Asterix-film op tv zien langkomen. Er rest nog een koffie in het cafeetje tegenover ons.

Het was een mooie route vandaag, maar beslist niet vlak; we hebben weer ruim 1000 hoogtemeters gehad. Guarda is de hoogst gelegen stad van Portugal!

Heel veel steden liggen vrij hoog op een berg en na 70 km heb je eigenlijk geen zin meer in een helling en zeker niet op kasseien. Ik ben weer heel tevreden over vandaag.