Dinsdag 23 april Elvas – Castelo de Vide, 74 km

We staan al om 6:30 u op, na een goede nacht, een uurtje later zijn we op weg. Met 9°C. is het nog fris, te meer omdat de no-wind schuin tegen staat. Als we de stadspoort bij ons hostel uitrijden komen we op een weg rondom alle bolwerken. We rijden onder het aquaduct door, de EN 246 naar het noorden. We beleven nog wat drukte van de ochtendspits op deze weg. Al vóór negenen een eerste koffie bij een tankstation in Santa Eulália. De weg voert door een golvend gebied, we kruisen wat riviertjes en een uitloper van een stuwmeer. In het begin zien we nog wat kurkeikboomgaarden. Later weilanden met koeien van diverse kleuren die vooral voor het vlees gefokt worden.

Het laatste stuk tot Portalegre rijden we nnw-waarts, met de wind schuin van achter en inmiddels is het meer dan 20°C. Prima dus. We hebben al meer dan 55 km afgelegd als we iets na elven de kasseistraatjes naar het centrum van Portalegre inklimmen. We laten de roemrijke historie en het kasteel voor wat ze zijn, we bezoeken een museum gewijd aan moderne wandkleden die in deze stad volgens een speciale techniek vervaardigd zijn. Een ontwerp van kunstenaars wordt omgezet naar knooppatroon, dat wevers vervolgens vervaardigen, van ca 1 m² tot meters lang en hoog. Er hing zelfs een werk ontworpen door le Corbusier.

Daarna lopen we even naar de Sé, maar die is tussen de middag dicht. We dalen noordwaarts de stad uit. Bij Vargem nemen we een smalle weg, de EM 523 die geleidelijk de heuvelrug van het Parque Natural da Serra de São Mamede opklimt. Soms heel geleidelijk met 2%, maar ook een stuk van bijna 10%. Als beloning kunnen we genieten van mooie uitzichten op de vlakte ten westen van ons. Over de heuvelrug dalen we naar Castelo de Vide. Rond drieën checken we in in ons hotel, na wat opfrissen wandelen we de plaats in.

Castelo de Vide was al een kuuroord in de Romeinse tijd en dankt zijn castelo uit 1310 aan koning Dinis. De burcht is een ruïne, maar binnen de muren is het kasteeldorpje met witte huizen nog bewoond. We zagen zelfs was hangen op de kasteelmuur. Daar dichtbij is ook een Joods museum in de oude synagoge, aan de rand van de Joodse wijk. Op de tentoonstelling, helaas alleen Portugees, wordt ook aandacht besteed aan de impact van de Inquisitie op de Joden.

We wandelen terug, doen wat inkopen, ik regel de overnachting voor morgen en we eten op het plein achter het stadhuis. Als we pizza willen bestellen, zie ik dat een oven nog gerepareerd moet worden. Nog een wonder dat er een half uurtje later een prima pizza staat.

Het was vanochtend heerlijk om te fietsen; het ging gelukkig veel beter dan gisteren. Het was een mooie route; zeker de laatste 15 km naar Castelo de Vide. Het was wel hard werken voor mij, maar het was zo’n mooie route met prachtige uitzichten, dat ik blij was dat Wim deze route gekozen had.

Het wandkledenmuseum in Portalegre was zeer de moeite waard. Er hingen echt prachtige kleden en er werd goed uitgelegd hoe doeken tot stand kwamen.

Castelo de Vide is een mooie plaats. Alles bij elkaar hadden we weer een fijne dag