Zondag 28 april Peso da Régua – Guimarães – Bragança, met trein en auto

We hebben opnieuw een goede nacht, tegen half acht kunnen we ontbijten. We rijden de 50 meter naar het station, er staan al veel mensen op het perron als de dieseltrein van 8:37 u naar Ermesinde komt. Dat is de laatste halte vóór Porto waar we moeten overstappen. Het eerste deel loopt het spoor in het Dourodal, zodat we de hellingen met de terrassen goed kunnen bekijken. Later gaat het spoor de hoogte in, verlaat het Dourodal naar Ermesinde. Daar hebben we álle tijd om over te stappen en een koffie te scoren.

De trein naar Guimarães hebben we aan het begin van onze reis ook gehad. Om kwart voor twaalf rijden we het station uit, langs de fietsenzaak waar Eugenies fiets gerepareerd is, meteen naar de auto. Hij staat er nog en in goede staat! We droppen onze tassen in de auto, gaan in de buurt soep eten en koffie drinken. Daar zitten ook twee stellen die me in de trein al opgevallen waren, ik hoorde namelijk Afrikaans. We raken nog even met hen in gesprek. Ze zijn nu op reis in Portugal en Spanje, ze zijn ook vaker in Nederland geweest. We hebben het over Gert Vlok Nel en Stef bos gehad, een van de vrouwen is fan van André Rieu.

We doen nog wat boodschappen, eten ons middagbrood en ik demonteer de fietsen, zodat alles weer in de auto kan. Tegen tweeën gaan we op weg. Onze laatste bestemming in Portugal is Bragança in het uiterste noordoosten. Een oude stad met een beroemd kasteel uit 1409. We rijden de steile heuvel op tot de slotmuur en hebben nog juist een halfuurtje om het te bezichtigen. De 33m hoge slottoren, de 15 andere torens, de muren en de poorten zijn goed bewaard gebleven. Er is ook een militair museum gevestigd. Net buiten het burchtplein staat het Domus Municipalis, een romaans huis waar ‘goede’ mensen bij elkaar kwamen, een middeleeuwse Rotary?

We dalen het centrum weer in, vinden de jeugdherberg, we checken in en rusten even. Iets verder gaan we pasta eten. Weer een gevarieerde dag!

Het voelde een beetje vreemd om vanmorgen in de trein te zitten, terwijl het eigenlijk toch goed fietsweer was. Maar toen ik de route bekeek vanuit de trein vond ik het toch weer een goede beslissing; het was aan een stuk door klimmen en dalen, wel mooi.

Het was weer leuk om in Guimarães te komen en het was vooral fijn dat de auto er ongeschonden stond. We hadden ons er niet écht druk om gemaakt, maar je weet maar nooit.

Het was leuk om nog net het beroemde kasteel van Bragança  en het Domus Municipalis te kunnen bekijken. Verder hadden we geen fut meer om de oude stad te gaan bekijken, hoewel deze echt de moeite waard schijnt te zijn. Morgen op weg naar huis.

Als ik de blog probeer te posten blijkt dat onze weblog niet meer werkt. Ik stuur een mailtje naar de beheerder. We zien morgen wel wat het wordt.