Zondag 17 april Imotski - Mostar, 61 km

We hebben een goede nacht. De dubbele beglazing zorgt dat we niets horen van de wind. Om 7:30 u twijfelen we nog wat te doen. Ik loop langs het busstation hier in de buurt om én te kijken eventueel per bus te gaan én een beeld te krijgen van de sterkte van de wind. Eugenie slaapt nog lekker even uit. Het busstation is vergane glorie, bussen gaan er niet, maar mij valt de wind nogal mee.

We ontbijten en besluiten desnoods tot Grude te fietsen, ca. 20 km. Om 9:30 u gaan we op pad. Na tien km passeren we de grens naar Bosnië-Herzegovina. De weg gaat weer richting zuidoosten en in het brede dal volgen we de voet van de heuvel. Net als gisteren staat de wind hier schuin achter, dat maakt dat dit traject heel gemakkelijk verloopt. We passeren een kerk waar de Paasdienst ook door tientallen mensen buiten wordt bijgewoond. Bij onze koffiestop in Grude is zélfs een file van kerkgangers naar de kerk bovenop de heuvel.

Na Grude klimmen we naar een ander dal. De weg loopt wat oostelijker, de tegenwind valt mee. Wat verder sluiten we aan op de M6.1 die de voet van een andere heuvelrug volgt. Afhankelijk van de bochten in de weg, staat de wind hier soms schuin achter en is dan een steuntje in de rug, óf van opzij, en dan moeten we moeite doen om niet de berm in te worden geblazen.

Bij een tankstation kunnen we koffiedrinken. We komen er een klant tegen die ons gisteren al had zien fietsen. Een Bosniër die in München werkt, zoals zovelen, we overleggen in het Duits. Op het terras van het barretje ernaast eten we onze lunch. De wind waait zo hard dat helm en pet worden weggeblazen, windkracht 4 is écht wel 7 geworden. Dat maakt het vervolg van de route onrustig.

Als de wind van opzij staat lopen we met de romp er schuin tegenin. Een bocht verder kunnen we weer even fietsen. In de laatste twaalf km moeten we nog een col over. Boven waait het zó hard dat we het laatste deel tot de top lopen. Even een cola bij een tankstation. Rijdend afdalen is voorlopig onverantwoord, lopen dus! Pas als de wind van achter komt kunnen we weer heel voorzichtig fietsen. We dalen Mostar in, richting Stari Most, de oude brug.

Tegen 15:30 u zien we daar een Tourist Information, in de hal van hotel Almira, We vragen eigenlijk naar het geplande hostel, maar het meisje achter de balie weet ons te overtuigen niet voor zo’n partyhostel te kiezen, we zitten nu in Almira. Prima! We gaan meteen het oude centrum in over de bazar vol stalletjes met spullen voor toeristen, naar de oude, of eigenlijk moet je zeggen herbouwde brug, want tussen 1992 en 1995 is de brug in het conflict tussen Bosnisch Kroaten en Bosnjaks kapot geschoten.. Nog steeds getuigen ruïnes van dit conflict.

Mostar werd gesticht in de 13e eeuw en bloeide de vier eeuwen daarna in het Ottomaanse Rijk. Mostar werd een knooppunt van handelaren die tussen de Adriatische Zee en het binnenland van de Balkan reisden. Mostar dankt zijn naam aan die tijd, toen wachters ("Mostari") vanuit hun torens bewaakten wie er via de houten brug over de Neretva de stad in of uit gingen. Mostar is de hoofdstad van het kanton Herzegovina-Neretva, in de Federatie van Bosnië en Herzegovina, en is de grootste en belangrijkste stad van de streek Herzegovina. De brug is nu een UNESCO-monument. Bosnjakken en Kroaten wonen nog steeds gescheiden door de boulevard. (Bron: Wikipedia)

Aan de overkant van de Neretva, drinken we nog een koffie en genieten van het uitzicht. Terug in het hotel verfrissen we ons, verkleden ons en eten in het restaurant van het hotel. Nu 21:00 u horen we de wind loeien rond onze kamer, Uit één van de moskeeën klinkt de oproep tot gebed.

Het was prettig om vanochtend nog even uit te slapen. Tijdens de eerste 35 km was ik blij dat we waren gaan fietsen, het was goed te doen. Daarna werd het wat harder werken. Steeds goed op de wind letten, soms hing ik een beetje scheef tegen de wind in, maar het ging. Bij de laatste col was de wind inmiddels écht hard en ik was er al vanuit gegaan dat we tot Mostar zouden moeten lopen (zo’n 9 km), maar gelukkig konden we toch nog een stuk fietsen.

Het gedeelte van Mostar dat wij gezien hebben is leuk, maar wel erg toeristisch. Het is meteen heel anders dan we tot nu toe hadden, zeker vanwege de vele moskeeën. Ik ben blij dat we toch zijn gaan fietsen. Morgen zou de wind weer wat minder worden, dus daar hoop ik dan maar op. Alles bij elkaar was het een prima dag.