Vrijdag 29 april Peshkopi - Kukës, 76 km

De gebeurtenissen van gisteren laten geen sporen na: we vallen als een blok in slaap en hebben een goede nacht. Om 7:30 u moet ik me wel een beetje oppeppen. We ontbijten en om 8:30 u doet iemand de ruimte voor de fietsen open en kunnen we op weg.

We rijden door een wat chaotisch Peshkopi en pakken de SH31 op. Met 13°C. is het nog wat fris en bewolkt, de zon komt er pas laat door en er staat nog weinig wind. We rijden weer langs de flank van een berg, waardoor we om riviertjes (die zijdalen hebben uitgesleten) te passeren een paar honderd meter moeten dalen en daarna weer moeten klimmen. Gelukkig is het wegdek véél beter dan gisteren en is er weinig verkeer.

Iets na tienen stoppen we in Shumbat voor onze eerste espresso. Het vele klimmen is intensief, maar de spieren voelen goed aan. Op naar het volgende stuk. Bij Kullas moeten we diep het dal indalen voor we via meerdere haarspelden de er tegenover liggende helling op zigzaggen. Pas tegen 13:30 u komen we een café met terras tegen waar we ons middagbrood opeten. De eigenaar legt ons in de watten: espresso, extra brood en een grote kom yoghurt van het huis! Zo kunnen onze spieren even rusten.

Het parcours is vanwege het klimmen en dalen stroperig, ook de noordwesten wind die we pal tegen hebben wordt harder, zeker als we op hoogte weer een kam over gaan. Het oorspronkelijk geplande hotel bij Lusën passeren we; we hopen verderop nog wat te vinden. Bij een volgende stop bij Kolesjan vragen we na: volgende hotels zijn er pas in Kukës, 15 km verder. Gelukkig wordt het parcours nu veel vlakker. We trotseren de wind en rijden door naar Kukës, waar we om 17:30 u een hotel vinden!

We rusten even, douchen, doen inkopen, zijn op zoek naar een eettentje in dit troosteloze stadje, met alleen café ‘s. We laten het vandaag bij een broodje shoarma. Nu zitten we in het café van ons hotel voor een espresso en dit verslag. Het was een pittige dag qua parcours, maar niets om, zoals gisteren, schrik voor te hebben.

Gisteren had men ons al gewaarschuwd voor het parcours van vandaag. Nou, het was echt hard werken: ruim 1650 klimmeters en de wind tegen. Ik heb vandaag zeven uur en elf minuten gefietst! Het was wel erg mooi, veel bergen om ons heen en tussendoor kleine dorpjes en een soort terrassenlandschap, veel bloeiende bomen, soms een paar schapen of een enkel paard of koe aan een touw. Toen we hoog in de bergen zaten, hadden we een prachtig uitzicht op de andere bergen en rotsen. Albanië is echt een mooi land.