Vrijdag 15 april Šibenik - Split, 75 km

We staan als eersten op om 7:30 u, nemen alle spullen mee naar buiten om de anderen niet te storen, ontbijten in het keukentje en zijn een uurtje later op weg. We pakken weg 58 met bestemming Trogir. Tweebaans en niet al te druk. De route is weliswaar korter dan langs de kust, maar gaat wél over de centrale bergrug, zodat we de eerste dertig km veel meer klimmen dan dalen. Onderweg is er pas vlak voor Trogir een kans op espresso. Daarna dalen we héérlijk naar de kust, waar Trogir heel mooi aan een grote baai ligt.

Het oudste deel ligt op een eilandje. We lunchen op het plein bij het stadhuis en de kathedraal. Op een verhoging ertegenover zingt een koor a capella-liederen. Een pracht ambiance. Nog aangevuld door de duiven die elke korrel van de couscous die van ons brood met tonijn valt, direct verorberen. We bezoeken de kathedraal en de omgang erboven, van waar je uitkijkt op het plein.

De route naar Split is vervolgens eenvoudig. De vlak lopende kustweg die alle dorpen verbindt, is nu goed te doen, maar ’s zomers een crime. Bij Split wordt het verkeer drukker, maar mijn app Maps.me loodst ons prima door het verkeer naar het oude centrum, waar ik een hostel op het oog had. Daar aangekomen is het amper te vinden. Ongeveer op die plaats zit wel een hotel en de mevrouw die er werkt, belt het hostel voor ons. Ze heeft contact met het boekingskantoor dat voor meerdere hostels werkt. Óns hostel is tot mei gesloten, het andere zit vol. Daarop doet mevrouw een aanbod: na 14:00 u geldt voor het hotel het 50%-tarief. We besluiten metéén te blijven. Eugenie gaat een dutje doen en ik doe wat redactiewerk voor “de Modelbouwer”.

Uitgerust gaat Eugenie de stad mee in. Via de drukke boulevard komen we bij het paleis van Diocletianus. Het is een groot ommuurd gebied, eigenlijk deels ook een groot openlucht museum, waarbinnen ook de kathedraal staat. Zéér de moeite waard! We doen wat boodschappen, gaan eten en zijn weer terug in het hotel.

We besluiten morgen niet via het eiland Korcula te reizen, maar vanuit Split door het binnenland naar Mostar te fietsen. Ik reserveer alvast een overnachtingadres halverwege de route, in Imotski.

Vanmorgen was het weer behoorlijk werken op de fiets, maar richting de kust ging het een stuk beter. De kustweg naar Split was wel leuk, als je door een zijstraat naar rechts keek, zag je de zee en aan de linkerkant zag je de ruige rotsen van het binnenland van Kroatië.

Split is veel toeristischer dan de steden die we tot nu toe gezien hebben, vooral op de boulevard was het al behoorlijk druk. Wij vinden dat leuk voor vijf minuten. Er komen hier ook vaak grote cruiseschepen aan. In het oude centrum zijn ook weer mooie smalle straatjes, zoals in veel van de Kroatische steden. Het was leuk om hier te zijn.