Maandag 2 mei Rožaje – Andrijevica, 45 km

Het lukt ons om bij het ontbijt duidelijk te maken dat we dit keer liever géén gebakken eieren of omelet willen; er wordt beter verteerbare honing en jam geserveerd. Het is heiig, maar 7°C. en als we op de M-5 geleidelijk 400 m stijgen naar de col komen we in de mist terecht. Het is qua verkeer héél rustig, we zien een groep feestelijk geklede kinderen, alles vanwege het Suikerfeest vandaag. Na een lange tunnel op de top dalen we bijna 15 koude kilometers naar Berane, waar we bij het eerste tankstation met koffie stoppen.

We warmen weer op; door het centrum komen we bij de R-2 die parallel aan de rivier naar het zuiden stijgt. Omdat we weer iets klimmen is de temperatuur weer comfortabel. Bij Andrijevica diene we af te slaan naar de R-19 die naar het westen loopt en naar de Trešnjevikpas stijgt. Tegen twaalven gaan we eerst maar lunchen bij het restaurant bij de afslag. Bij een bord heerlijke vissoep ziet Eugenie dat de regenkans de komende uren van 95 tot 99% stijgt. Omdat men ook kamers verhuurt, besluiten we hier te blijven.

We zijn amper omgekleed en het regent al. Beter dan nu 16 km in de regen te moeten klimmen! Een dutje, de remmen controleren en een rustige middag.

Jammer dat het vandaag een grijze dag was, want we fietsten door een mooi stuk van Montenegro. Het is hier een liefelijk landschap, groene weiden, de huizen staan ver verspreid, er bloeien veel bomen. Als het weer goed gebleven was,had ik de col nog wel willen doen, maar voor mijn spieren is een rustdag ook niet slecht. Hopelijk wordt het morgen beter, want die col moeten we toch over.