Donderdag 5 mei Pašina Voda - Plužine, 88 km

We hebben ons gisteravond warm gekleed om de koude te trotseren, m.n. als we ’s nachts in de algemene toiletruimte naar de wc gaan. Het pluspunt dat er hier op de hoogvlakte absolute stilte heerst, waardoor we prima slapen! We eten ons ontbijt in de gemeenschappelijke ruimte, zeggen nog even gedag en zijn tegen negenen op weg. Met 5°C. is het nog fris, maar onder een stralende zon en goed aangekleed is het heerlijk!

We volgen het advies van de eigenaar en gaan met een weide boog om het Durmitor massief. We rijden verder over de M-4.1 naar het zuiden, richting Nikšić. Vandaag wisselen lange afdalingen, zoals van de hoogvlakte waar we overnacht hebben, en lange klimmen elkaar af. Omdat het wegdek prima is, is het een genot af te dalen. Een eerste espresso in Savnik, vóór de eerste lange klim. Bij een volgende stop eten we ons middagbrood bij een hut waar men alleen Turkse koffie heeft.

Rond enen zijn we bij de splitsing Nikšić naar links, Plužine naar rechts, waar we weer naar het noorden afbuigen. Op de splitsing staat een stalletje met honing en diverse jams. De vrouw in het stalletje ontwaakt uit haar middagdutje als we er even stoppen. Ze zegt van alles, helaas verstaan we haar niet. De laatste 40 km is mooi qua natuur maar erg verlaten. Pas als we Plužine bereiken, is er kans op koffie. Onze vermoeidheid verdwijnt weer. We besluiten in dit restaurant dat ook kamers verhuurt te overnachten. We zetten de fietsen op onze kamer.

We doen een boodschap bij de super, die zó vol staat dat je alleen zijdelings door sommige gangpaden kunt schuifelen. Na ons opgefrist en verkleed te hebben, eten we in ons restaurant. Met spaghetti, salade en gegrilde groenten compenseren we het vele vlees van gisteren. Daarna begin ik aan dit verhaal . Dat wordt lang onderbroken, omdat een ander stel fietsers naar ons toe komt.

We hadden ze al even gezien, maar nu vragen Shane en Sofie, twintigers uit Stockholm of we hun Bosnisch geld over willen nemen, we ruilen voor ons Albanese restant. Het is leuk ervaringen uit te wisselen; zij zijn eind maart gestart met een wereldreis. Daarna maken we in een verder leeg restaurant dit verslag af. Het was weer een pittige dag.

De route was heel afwisselend vandaag. Eerst de hoogvlakte naast de besneeuwde toppen, later bergen met bossen en heel kale bergen. We hebben heel fijne afdalingen gehad, maar ook weer flink moeten klimmen. Gisteren kwamen we loslopende paarden tegen, daar ben ik altijd bang van. Vandaag weer loslopende koeien, waar ik ook voor uit kijk, maar het ergste is als er écht vervelende woest blaffende honden achter ons aankomen. Dat was vandaag het geval en dan kan ik toch hard fietsen!

We hebben vandaag ook verschillende tunnels gehad. Soms zijn ze verlicht, maar soms niet en dat vind ik niet zo fijn. We hebben natuurlijk wel zelf verlichting op de fiets.

De stad Plužine vinden we niet erg bijzonder, het stuwmeer is wel mooi. Morgen gaan we naar Bosnië - Herzegowina.