Dinsdag 19 april Neum - Dubrovnik, 68 km

We slapen een uurtje uit, omdat we slecht geslapen hebben door een wc die maar bleef doorlopen, ongeacht of ik het water afsloot of niet. Als we wegrijden is het nog heiig en wat fris. We rijden vandaag de hele route over kustweg 8. ’s Zomers vást een drukke route, nu valt het erg mee en de (vracht)auto’s houden goed rekening met ons. Deze weg is redelijk vlak, soms gaat het wat om hoog om een kaap af te snijden. Ook de wind is ons gunstig gezind: een lichte bries van achter.

Na een half uurtje rijden we Kroatië weer binnen. Het rijdt heel ontspannen, rechts hebben we zicht op de talrijke eilanden, links de beboste hellingen, die groen beginnen te worden; de gele brem staat in bloei. Na 20 km tijd voor een eerste espresso. Daarna klimmen we over een landengte waar het schiereiland Pelješac aansluit aan het vasteland. Als we de route over het eiland Korčula genomen  hadden, waren we hier aan land gekomen.

Soms dringt de zee het land in en voert de route om de baai of over een brug de baai over. We lunchen ergens op een bankje en drinken iets verder een espresso bij een bakker. Er zijn maar weinig cafeetjes onderweg. Via een hangbrug rijden we Dubrovnik binnen. Daar vergis ik me in de route waardoor we een weg gaan volgen die steeds hoger op de helling loopt waar de stad tegenaan gebouwd is. Één voordeel heeft het: we krijgen een prachtig uitzicht op de vestingwerken rondom het oude centrum.

We dalen naar dat centrum, maar moeten goed zoeken, hoe we daar fietsend in kunnen gaan. Bij de eerste toegangspoort wachten ons tientallen treden om af te dalen. In het oude centrum blijkt ons beoogde hostel vol te zitten. Nu zitten we in een van de stijgende straatjes achter de kathedraal. Telefonisch blijkt dat Villa Sigurata plaats heeft. Eigenaresse Nikolina komt, laat ons de kamer zien, we besluiten ook morgen hier te blijven. Een extra dag voor rust én Dubrovnik. We praten nog een tijd over de ontwikkelingen in het oude Joegoslavië, over de oorlogsperiode van 30 jaar geleden en hoe men het leven weer opgepakt heeft.

We gaan Italiaans eten, net buiten het oude centrum. Als we bijna terug zijn, zijn we nieuwsgierig naar het licht en geluid in de kathedraal. We maken een stukje viering mee met veel gezang. Nu nemen we op onze kamer nog even de tijd de dag door te nemen. Wederom tevreden!

Ik vond het leuk om ook een stuk van de kustweg te volgen. Het was een mooie route en zeker niet te druk. Ik wist inmiddels dat Kroatië heel veel eilanden heeft en nu hebben we een deel ervan ook gezien, uit de verte dan.

Het oude deel van Dubrovnik vind ik wel heel bijzonder. Het was al behoorlijk toeristisch, maar morgenvroeg zal het wel rustiger zijn, hoop ik.