Woensdag 26 juli, Kilronan – Galway City, 51 km

Om 7:00 u gaat de wekker, zodat we al vroeg het eiland kunnen verkennen. Nee dus, het regent flink, zodat we kijken naar de overnachtingen van vandaag en het weekend. Het Salmon Weir Hostel kan ik nog niet bereiken, later op de dag wel, daar worden we later op de middag verwacht. We hebben álle tijd voor het ontbijt.

Tegen negenen wordt het droog en rijden we naar Arkin’s Castle, een kasteelruïne daterend uit de 13e eeuw. Via de Back Road gaan we naar het westen. Smal, geasfalteerd, maar met venijnige klimmetjes. Om ons heen de ommuurde weiden. Men zegt dat er vroeger geen in-of uitgang in zat, maar als er koeien in of uit moesten, er gewoon een stukje werd afgebroken en daarna weer opgebouwd. Wij zien wél toegangshekken. De bodem is rotsachtig, als die zichtbaar is blijkt die soms uit grote platte platen te bestaan, leisteenachtig.

Als de asfaltweg overgaat in een steil gravel boerenpad buigen we af naar het fort van Orghil. In het gaelic ‘Dún Eogla’ ligt op het hoogste punt van het eiland, dateert van 500 – 800 vChr. Het was de woonplaats van een grootfamilie en hun vee. Omdat het weer gaat regenen gaan we niet op zoek naar de prehistorische resten op het eiland, maar keren via Main Road terug naar het hostal.

Na een lekkere koffie rijden we naar de pier, waar we in de regen wachten op de ferry  van 12:00 u. Het is gezellig druk met aankomende passagiers, buschauffeurs die mensen proberen te interesseren in een oriëntatierit over het eiland en de groep mensen die wacht om te vertrekken. Het overtochtje is al gewoon, tegen enen zijn we weer in Rossaveel.

Één km verder ligt een café met barlunches, we eten er rijst met curry en fish & ships, wachtend tot het droger wordt. Toch worden de komende drie uur de pittigste van onze reis tot nu toe. Soms is het even droog, soms miezert het, of regent gewoon en drie keer plenst het een tijdje. We rijden oostwaarts over de R336, die vaak smaller is dan we gewend zijn, met minder vaak een vluchtstrook én in onze rijrichting érg druk is, wat achter ons soms tot files leidt, omdat men ons moeilijk kan inhalen. Halverwege nog een koffiestop bij een tankstation. In Galway City rijden we op mijn route-app naar het hostel. Telkens even schuilend om de telefoon te beschermen.

Tegen vijven worden we gastvrij ontvangen. Na een warme douche en droge kleren komen we weer bij! We hopen dat we vannacht onze spullen weer kunnen drogen.

Ik had niet zo geweldig geslapen, maar om negen uur voelde ik me toch wel redelijk. Het was fijn dat het toen bijna droog was, zodat we toch nog wat van Aran gezien hebben. Wim vond weer eens een leuk binnenweggetje, wat wel een goed beeld van het eiland gaf, maar waar ik maar amper kon fietsen.

Het is erg jammer dat het blijft regenen, want volgens mij is Galway een leuke stad. We hebben er een klein beetje van meegekregen, toen we op weg waren naar ons hostel.

Als het goed is, wordt het morgen weer een goede dag wat weer betreft, dat is fijn na zo’n regendag als vandaag.