Donderdag 17 aug., Dundalk - Belfast, 85 km

In het wijkje waar B&B Krakov ligt is het heel rustig, we slapen goed. Om 7:30 u maken we ons ontbijt (nog al wat B&B’s noemen zich selfcatering; ze bieden geen ontbijt aan). We praten nog even met de eigenaar en zijn om 8:30 u op weg. Het is al zonnig, heerlijk fietsweer, er staat wel een harde (wkr 4) zuidoostenwind die ons meestal tot steun is. We rijden vandaag voor het grootste deel over de N1/A1, waar meestal een brede vluchtstrook ons wat veiligheid biedt.

Op de 23 km naar Newry wisselen we dat af met de B113, we rijden het centrum in, kopen nog wat brood en minipizza’s en houden halt bij de kerk waar een erehaag van security-medewerkers staat opgesteld. Iedereen betuig t met stilte zijn respect voor de overledene, waarschijnlijk (oud) security-medewerker. Als de kist de kerk in is gedragen, drinken we wat verderop koffie bij een koffiezaak annex meditatiecentrum. Het is een vriendelijk stadje. Daarna pikken we de A1 weer op naar Banbridge. We eten onze lunch in het restauratiedeel van de supermarkt bij een tankstation.

Als we Banbridge verlaten stelt Eugenie voor om ter afwisseling een rustig parallelweggetje te nemen. Opnieuw blijkt hoe kleiner de weggetjes, hoe steiler de hellingen. Regelmatig korte klimmetjes van meer dan 10%! En de harde wind die nu vaak dwars op de route staat, is vooral gevaarlijk als we dalen. Na 15 km vinden we dat weer genoeg en bi j Dromore kiezen we de A1 weer, vlakker en de zuiging van het langsrijdende verkeer geeft een extra steuntje in de rug.

Vanaf Lisburn ontbreken de vluchtstroken regelmatig, daar rijden we over een stoep, waar de struiken ernaast soms zo opdringen, dat we afstappen en te voet de takken trotseren. Hier kom je eigenlijk al in de agglomeratie van Belfast terecht, de laatste 15 km is de weg  tweebaans, passeren we veel rotondes en kruisingen met verkeerslichten en rond half vier zijn we écht in Belfast.

In een koffiecafeetje bellen we nog eens met een B&B die we gisteren niet konden bereiken, bij een paar andere vangen we ook bot, het Premier Inn-hotel in het centrum kunnen we niet bereiken, we rijden er op goed geluk naartoe. Eerst is er geen plaats, maar de receptionist informeert bij een andere vestiging, uiteindelijk is er wél een kamer.

We nemen onze intrek, douchen, gaan om 18:30 u beneden heerlijk eten, weer tevreden over onze laatste échte fietsdag.

Omdat het vandaag goed weer zou zijn en morgen waarschijnlijk weer regen, besloten we gisteravond al dat we vandaag naar Belfast zouden rijden. Het was qua afstand goed te doen, we hebben goed gefietst. De N1 is wel veilig (je fietst als het ware op de vluchtstrook van een autoweg), maar het lawaai van de auto’s wordt op den duur vervelend, vandaar dat ik opeen gegeven moment voorstelde om een rustiger weg te nemen. Nou. Ik heb het geweten! Ik wist niet dat er binnen 10 km zó veel hellingen konden komen en dan ook nog eens heel steil. Normaal geef ik Wim de schuld als we zo’n weg tegen komen (als hij weer iets wil afkorten), maar nu had ik het echt zelf veroorzaakt.

We hadden wat moeite om een overnachting te vinden, maar zitten nu goed hier en gaan morgen rustig aan de terugreis beginnen.