Zaterdag 19 aug., Stranraer – Newcastle upon Tyne per trein, op fiets naar ferry, 18 km

De wekker staat op 5:40 u, wij rijden rond half zeven door het gure weer, regen en harde wind naar de oude kade aan de zee-inham waar het station ligt. Waarom dat zover van Stranraer ligt is ons een raadsel. We denken alleen te zijn, blijken we er zeker met 15 te staan, ook vrouwen met kinderwagens, en dat iets voor zeven! De dieseltrein stond hier waarschijnlijk al, hij wordt opgestart, de machinist wijst ons de fietsplekken en klokslag zeven gaan we op pad. Iedereen koopt nog zijn kaartjes in de trein.

We rijden eerst naar het zuiden en buigen af naar het oosten om uiteindelijk naar het noorden te rijden, na talrijke tussenstops zijn we om 9:37 u in Glasgow. Af en toe is het me gelukt om nog wat te slapen. Een koffie in de prettige vertrekhal in het verlengde van de sporen, het is een kopstation.

De trein naar London Euston van 10:40 u nemen we tot Carlisle. Een half uur eerder begint zich voor het perron al een rij te vormen, typisch Brits. Ik vraag na bij de steward van Avanti, de verzorger van de rit. Wij schuiven ook aan, hij loopt speciaal met ons mee om het fietscompartiment te openen. In Carlisle staat om 11:47 u al weer een collega klaar om de deur weer te openen. Prima service! We komen nog even in de verleiding om maar door te gaan tot Londen, toch maar niet.

Hier moeten we wachten op de trein van 12:25 u naar Newcastle, er wordt omgeroepen dat de trein van 11:52 naar Newcastle gaat vertrekken, ik vraag na, wij kunnen al mee! Het wordt nu droog en zelfs zonnig, zodat we wat meer van het landschap zien: veel omzoomde weilanden, schapen en wat koeien. We rijden ook een tijd langs de rivier de Tyne, vanaf dat het een stroompje is tot in Newcastle.

Daar hebben we om 13:15 u nog álle tijd om bij de ferry te komen. We dalen van het stationsniveau af naar het fietspad langs de Tyne, drinken nog een espresso bij de bike-hub een fietscafé annex verhuur en herstelplaats waar we 10 jaar geleden óók geweest zijn. In 2013 reden we deze route in omgekeerde richting toen we na aankomst met de ferry langs Hadrian’s Wall zijn gefietst. De route voert deels over een oude spoorbaan, het is nog vertrouwd. Om 14:45 u rijden we de passagiershal van DFDS binnen. We kopen kaartjes voor de boot, hebben een hut en kunnen al boarden.

Natuurlijk nog even paspoortcontrole, “Hebben jullie wapens of messen?” vraagt de douanier. Ons zakmesje moeten we tóch wel even laten zien! Héél toevallig geeft ze aan dat ze Eugenie wil fouilleren. Het was een soort ritueel waarmee ze Eugenie nauwelijks aanraakte. We kunnen door, onze fietsen worden aan boord vastgesjord en om 16:00 u (GMT) zijn we in onze hut. We douchen, ik ga in de bar al aan het verslag werken. Aan boord wordt de Nederlandse tijd gehanteerd. Om18:00 u (17:00 u GMT) varen we weg.

Omdat we zo vroeg op wilden staan, had ik de laatste uren iets onrustiger geslapen, maar ik voelde me toch best redelijk. Ik was blij dat het niet echt hard regende en dat we de harde wind mee hadden.

De treinreis viel wel mee, ik lees altijd of slaap een beetje f maak een sudoku. Tijdens onze fietsvakantie lees ik altijd vrij veel (lang leve de e-reader!) en maken wij regelmatig een sudoku (met dank aan Cilia) en slapen doe ik altijd veel.

Het was leuk om weer even in Newcastle te zijn. Ik was wel blij dat we mee konden met de boot, want op de terugweg wil je gewoon door naar huis.

Al met al ben ik erg tevreden over onze Ierlandreis. Met name de mensen: zij zijn echt heel aardig! Verder is Ierland een heel mooi land. De regen vond ik iets minder, maar dat konden we verwachten. Ik ben weer heel tevreden dat het nog steeds goed lukt om 4 tot 6 uur per dag te fietsen. Verder vond ik het heel leuk dat wij zoveel reacties  kregen op onze blog, hopelijk hebben ook anderen nu een beetje een idee van het mooie Ierland. Bedankt voor alle reacties.