Woensdag 2 aug., Dingle - Glencar, 80 km

Vannacht wat onrustig geslapen, omdat we buiten de regen of druppelend water horen. We maken beneden ons ontbijt, ik praat nog wat met een Fransman die een fiets van Snel (uit Utrecht) heeft! Dat valt op, met naafdynamo en Rohloff-naaf, staal, heel degelijk. Hij blijkt drie jaar in Den Haag gewerkt te hebben.

Tijdens het ontbijt is het nog even droog, als we buiten komen, miezert het en binnen een paar minuten zitten we in een flinke regenbui, versterkt door NNW-wind met kracht 4 of 5. Die, omdat we langs de zuidkust van Dingle naar het oosten rijden, schuin van achter blaast. De N86 en daarna de R561 zijn redelijk rustig. Soms komt de zon door en drogen onze jack’s weer wat op. Aan de rand van het schiereiland Inch drinken we koffie in een strandtent. We praten nog wat met een Duits stel uit Ulm. Onze volgende stop hebben we in Castlemaine. We moeten nog even wachten tot om 12:30u de keuken van het restaurant open gaat. We krijgen een lekkere kop soep.

We gaan verder om Dingle Bay heen op het schiereiland Kerry naar het zuidwesten. Tot Killorglin in de regen, daarna wordt het droger. Resten nog een 15-tal km over B-wegen naar Glencar. Dat staat al aangegeven. Vanwege de regen heb ik mijn kaart en telefoon met route-app opgeborgen. Als ik een half uurtje later controleer blijken we kilometers buiten de route te zitten. Via nog veel smallere weggetjes komen we op den duur weer op de goede route. De weg voert de heuvels in die hier soms meer dan 1000 m hoog zijn. Rond 15:30u bereiken we Glencar, dat uit niet meer lijkt te bestaan dan de 130 jaar oude Climbers Inn. Het is een B&B, camping, hostel, winkeltje en inn ineen.

Ik had gisteren gereserveerd, we worden vriendelijk ontvangen, de fietsen worden meteen in de hal gestald, we douchen, nemen een koffie en ik begin al vroeg aan het verslag. Daarna moet ik gaan uitzoeken waar we komend weekend overnachten, het is a.s. maandag ‘Bank Holiday’ wat een lang vrij weekend geeft en veel Ieren die een weekendje weggaan.

We begonnen vanochtend wel met heel slecht weer, dus ik zag wel een beetje op tegen deze dag, maar uiteindelijk viel het toch mee. Ik was weer blij met de hoge heggen, want soms waren er forse windstoten en die heggen houden toch veel tegen.

Halverwege wilde Wim kattenogen op de weg fotograferen, want daar moeten we steeds langs balanceren, alleen gaf hij niet op tijd aan dat hij wilde stoppen en kon ik niet veel anders doen dan de bosjes inrijden (ik zat vlak achter Wim) en nu zit mijn knie en bovenbeen onder de schrammetjes van de doornstruiken. Nou ja, als dit het ergste is wat er gebeurt, valt het nog wel mee.

Het laatste deel van de route was weer heel mooi en gelukkig was het toen zo goed als droog. Climbers Inn is een leuke herberg, waar we dadelijk ook kunnen eten.

Naschrift 20:00 u:

Inmiddels hebben we een prima fish and ships met salade en een kipkerrieschotel met rijst verorberd en t/m a.s. maandag overnachtingen gereserveerd. We kunnen straks weer gerust gaan slapen, morgen wordt het ook beter weer!