Vrijdag 4 aug., Lauragh - Skibbereen, 78 km

We kunnen vandaag een beetje uitslapen, want het ontbijt wordt pas om 9:00 u geserveerd. De menukaart staat vol exclusieve ontbijten, maar niets wat bij een European breakfast in de buurt komt. Uiteindelijk komen er voor elk twee geroosterde boterhammen en een kommetje honing. Met ons eigen brood en kaas vullen we het aan tot een ontbijt waarmee we de fietsdag kunnen starten. (Als we dat geweten hadden, hadden we ons ontbijt op de kamer gemaakt, waardoor we eerder zouden kunnen vertrekken.) We hebben nog even contact met een Nederlands stel dat met auto en e-bikes onderweg is.

Het is droog en windstil als we vertrekken. Ons wacht de klim van zeven km naar de Healy Pass, deze weg is in 1847 aangelegd in de tijden van de grote hongersnood, om de Kerry- en de Cork-kant van het Beara-schiereiland te verbinden. Zo genoemd naar gouverneur Timothy Healy die voor betere contacten gepleit heeft.

De klim begint heel geleidelijk, pas de laatste km wordt wat uitdagender. Daar praten we nog even met een Nederlands stel dat ons tegemoet komt. Op de top zien we de jongen uit Limerick weer die ons voorbij was gefietst. Er volgt een heel fijne, geleidelijke, afdaling naar Adrigole aan de Bantry Bay. De R725 voert ons oostwaarts langs de kust naar Glegarriff. Daar lunchen we bij een tankstation.

We rijden over de N71 om het uiteinde van de baai naar Bantry. Dóór de plaats is nog een heel gedoe, omdat het marktdag is en we in één grote file terechtkomen. De N71 klimt nu het schiereiland Cork op. We stoppen nog bij een leuk restaurant voor een kop soep. Het regent als we weer buiten komen. We kiezen voor de R586, R594 en R593 om in Skibbereen te komen.

In Skibbereen vinden we snel onze B&B, het Bridge House, volgens de oorkonde voor het raam de ‘meest bijzondere B&B van Ierland’. Daar is niet te veel mee gezegd. Het hele huis, de gang de trap de kamers vormen een klein museum aan curiositeiten. Ik heb de neiging alles te fotograferen en op de blog met jullie te delen, maar vanuit privacy en respect voor de eigenares Mona Best gaat dat te ver: alles is met aandacht en liefde bijeengebracht en gepresenteerd.

We eten bij een Chinees restaurant hier tegenover, doen nog even een boodschap en drinken koffie bij bar Annie May’s die óók kamers verhuurt. Terug in onze slaapkamer is er nu tijd voor de blog. Weer een goede fietsdag, op één uur na droog, met een prachtige afsluiting in deze B&B!!

We hebben fijn gefietst vandaag met weer een mooie route. Het was heel afwisselend: eerst een heel mooie pas, daarna stukken langs zee, enkele toeristische plaatsen en later weer langs weilanden vol koeien. Glengariff  heet het centrum van het subtropische deel van Ierland te zijn, daar is nu weinig van te merken; we waren al blij dat het droog was.

Voor degenen die van golfen houden: Ierland heeft veel prachtige en zeer goed onderhouden golfterreinen. Vandaag kwamen we er weer twee tegen.

De B&B waar we nu zitten is echt geweldig. Hier in de kamer hangt bijv. ter decoratie een bontmantel en om een mooie vaas een nertsboa , aangevuld met kunstbloemen. Op het bed lag een bos witte (kunst)rozen, in een andere kamer lagen rode rozen. En zoals Wim al beschreef: een hele verzameling mooie en grappige attributen, bijv. een aantal galajurken, zes zwarte hoge hoeden, maar ook veel heiligenbeeldjes en buiten een opgezette leguaan, je kijkt je ogen uit.