Vrijdag 14 juli, Belfast – Lurgan, 46 km

Gisterochtend was er in ons hostel geen tweepersoonskamer beschikbaar. We namen genoegen met een zespersoons kamer met één medegast, een meisje dat in Belfast voor zes maanden stage loopt. Gisteravond maken we nog kennis met tal van andere gasten, van andere kamers: een drietal uit Bulgarije, die hier werken en vragen of ze in de huiskamer hun eten op kunnen maken en ik de tafel vrij kan maken. Als ik mijn blog af heb, bied ik ruimte en praten we een tijdje. Een jongen met Indiase ouders, deels opgegroeid in Luxemburg, heeft ook in Den Haag gewoond en vindt het leuk dat hij zijn één jaar Nederlands weer kan gebruiken. Wat later spreek ik nog een Spaanse jongen uit Alicante die op de fiets van daaruit via Frankrijk en Engeland naar Belfast gekomen is. Morgen gaat hij met de ferry naar Schotland. We wisselen fietservaringen uit.

Als we willen gaan slapen, blijkt er nog een medegast op onze kamer, een grote forse jongen, kortademig, die met het bed boven Eugenie genoegen neemt. Al om 22:00 u val ik in slaap en word twee uur later wakker als er nóg een vrouw bij komt, die veel tijd nodig heeft om het bed boven de stagiaire in gereedheid te brengen. Ik val weer in slaap, tegen de ochtend word ik wakker van het overdonderende  gesnurk van de jongen boven  Eugenie. Nou kan een hostal een plaats zijn om veel andere mensen te ontmoeten, vandaag gaan we voor een tweepersoonskamer!

Om 7:00 u staan we op, maken ons ontbijt, ik praat nog met een Italiaan die in Rotterdam gewerkt heeft en als we vertrekken spreken we een Nederlandse jongen, die speciaal voor de protestantse marsen van de 12e juli naar Belfast gekomen is. Die marsen (en de bonfires) zijn ons nét een dag bespaard gebleven, we zagen de restanten, o.a. de vele glasscherven aan de rand van de weg.

Het is nog droog en ca. 17°C. als we vertrekken. De eerste 20 km volgen we fietsroute nr. 9 die langs de oever van de Logan stroomopwaarts naar het westen voert. Een frisgroene oeverbegroeiing  (hier valt genoeg regen), soms kruisen we een zijriviertje. Op wat trimmers en fietsers na is het heerlijk rustig. Tegen tienen gaat het een beetje regenen.

Bij Lisburn wil ik de voorband van Eugenie wat bijpompen, van mijn pompje blijkt een onderdeel te ontbreken, met het pompje van Eugenie lukt het een beetje. We rijden naar een winkelcentrum in de buurt voor een nieuwe pomp, men verwijst naar Halfords in het centrum van Lisburn. Gelukkig! Met een nieuwe pomp is alles weer oké. Vanwege de regen kiezen we nu voor grotere wegen, nu de A3, waar we een paar km verder cappuccino en warme chocolademelk drinken bij een tankstation. De wegkanten van de A3 zijn slecht en vragen alle aandacht. In Lurgan houden we het van wege de regen voor gezien, ook omdat de geplande overnachting in Portadown niet gaat lukken.

Bij een bakker/tearoom eten we onze lunch, kijken naar opties voor overnachting en fietsen naar het Ashburn Hotel, in de buurt. Al om 13:00 u nemen we onze intrek, eten nog wat, maken een soepje , hangen onze kleren te drogen en vallen als een blok in slaap. Zó zelfs dat ik een groot deel van de tourétappe op TV mis en nog nét het laatste deel van de klim op de Grand Colombier zie. Een berg met herinneringen voor Eugenie en mij.

We eten bij een restaurantje in de buurt, kip met champignons en salade, uitstekend, alleen moeten we de harde muziek trotseren. Tijdens deze blog blijft het regenen, we hopen morgenvroeg van een paar droge uren gebruik te maken. Het wordt een pittige rit, in Omagh worden we in een B&B verwacht.

Vanochtend hebben we heerlijk gefietst, jammer dat het daarna ging regenen. We hadden gelukkig de wind een beetje mee. De omgeving is mooi, maar door de regen heb je daar minder oog voor; we moeten vooral op het wegdek en het verkeer letten. De komende dagen wordt er veel regen verwacht, maar we maken er het beste van.