Maandag 7 aug., Cork

De disk jockey in de bar kon ons niet bekoren, op onze kamer op de 3e verdieping hebben we er ook geen last van gehad. Kamergenoot Christopher komt uit Canada en reist ca. 40 dagen door Europa. We delen wat reiservaringen. Heel laat komt er ook nog een meisje binnen, dat heel zachtjes doet, we hebben haar nog niet gesproken. We hebben een rustige nacht, slapen wat uit en vinden beneden een simpel ontbijt.

Rond 9:30 u lopen we het centrum in naar de Tourist Information en besluiten bij de begeleide stadswandeling van 10:30 u aan te sluiten. We vormen een groepje met een Frans gezin en een Duits en Engels stel en gids Mary. Met haar lopen we vooral door de brede winkelstraten Saint Patrick’s Street en de Grand Parade. Het centrum bestaat deels uit oude industriële gebouwen, de pakhuizen, looierijen en slachterijen. De stad is in de 19e eeuw namelijk een wereldcentrum van de boterhandel geweest, met de veehouderij in het achterland als toeleverancier. Beide winkelstraten zijn zo breed, omdat er door een Engelse wraakactie tijdens de Ierse opstand rond 1920 een hele huizenrij in brand gestoken is. Er kwamen art nouveau-gevels voor terug.

De oorsprong van Cork ligt in de zevende eeuw, Sint Finbar stichtte er een kloosterschool. ’s Middags bezoeken we ook nog de kerk met zijn naam. Na afloop eten we nog een stuk pizza en lopen terug naar ons hostel. We rusten wat uit op het terras voor het hostel. Het is vandaag droog, maar de zon laat zich niet zien. Daarna starten we onze grote stadstour op de fiets.

Vanmiddag maken het Elisabeth Fort en de Cork City Goal (Jail) de meeste indruk.

Het Elisabeth Fort beschermde vanaf de 17e eeuw de uitgang van de ommuurde stad Cork. Het slot heeft een rol gespeeld in veel belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van Cork. Op ons maakte het indruk omdat er een tentoonstelling is over een gebeurtenis in 1835. Het fort was toen een gevangenis. Vrouwen en kinderen die er gevangen zaten werden toen gedeporteerd naar Australië, wat vaker gebeurde. Ze vertrokken met het schip de Neva, dat verging op de Australische kust. De enkele vrouwen die het overleefden, werden in Australië weer gevangen gezet.

Ook de Cork City Goal uit 1824 getuigt van de barbaarse manier waarop met gevangenen werd omgegaan. Als laatsten hebben hier in 1922/1923 nog Ierse republikeinen in de burgeroorlog gevangen gezeten.

Inmiddels zijn we terug in het hostel, het was de moeite waard om deze dag in Cork te blijven!

De begeleide stadswandeling viel een beetje tegen. Mary was wel erg uitvoerig en ik was na anderhalf uur dan ook nogal moe.

Het is altijd leuk om in een stad rond te fietsen en dat ging prima hier. Er wordt hier wat meer gefietst dan we tot nu toe gezien hebben. Er staan op verschillende plaatsen in de stad fietsen die je kunt huren. Het Elisabeth Fort en de oude gevangenis, het Cork City Goal, waren zeker interessant, hoewel je er niet altijd blij van wordt, zeker niet als je de bijbehorende verhalen leest.