Dinsdag 8 aug., Cork – Dungarvan, 92 km

We hebben weer een rustige nacht, pakken om 7:30 u onze spullen bij elkaar om de andere twee niet te storen en schuiven aan bij het ontbijt. Vanochtend gaan we eerst nog naar de English Market, een 18e-eeuwse overdekte markt. Veel kramen met verse waar worden nog ingeruimd. Daarna volgen we de oever van de zuidtak van de Lee en daarna dé Lee, als die een rivier wordt. Wat verder naar het oosten rijden we over een fietspad over een oude regionale spoorbaan. Comfortabel. Iets verder  kunnen we met een pontje de zeearm over waarin de Lee is uitgemond.

Een paar km verder zijn we in Cobh, tot 1920 Queenstown genoemd. Dit was de zeehaven van Cork, van waaruit de schepen naar Australië voeren, met gedeporteerde gevangenen, zoals ik gisteren heb aangegeven. Ook zijn er 2,5 miljoen Ieren die van hier naar de Verenigde Staten emigreerden. Dat kwam op gang door de jaren van hongersnood (1945 – 1850). De extreme uitbuiting en armoede veroorzaakten dat de aardappel het hoofdvoedsel was. De aardappelziekte zorgde dat zelfs aardappelen onbereikbaar werden.

Op 11 april 1912 ging de Titanic bij de ingang van de haven voor anker. De laatste passagiers kwamen hier aan boord voor de oversteek van de oceaan. Grotendeels emigranten uit Zuid- en West-Ierland die 3e klas reisden. Slechts drie dagen later zou de Titanic vergaan…

Op 7 mei 1915 werd de lijnboot Lusitania geraakt door een torpedo van een Duitse onderzeeboot. Dat gebeurde weliswaar wat dichter bij Kinsale (waar wij eergisteren waren), maar Queenstown speelde een grote rol bij het bergen van slachtoffers en het opvangen van de overlevenden.

We drinken op een terrasje in Cobh een koffie, Het is een levendig plaatsje; veel  toeristen arriveren met bussen, auto of de trein. We fietsen over het Great Island terug langs de pont en komen wat later op de N25 naar Midleton. Daar doen we wat inkopen en lunchen bij een supermarkt. We zijn blij dat het vanochtend  droog gebleven is. Als we verder rijden, lijkt het vóór ons op een grote mistwolk, de weg is nat, het regent niet, de lucht is extreem vochtig. Tijdens onze verdere rit gaat het toch niet écht regenen. Ook de wind valt erg mee.

Een volgende etappe brengt ons tot vlak voor Youghal. Daar pauzeren we bij een tankstation. Als we bij Youghal de Black Water River gekruist zijn, klimmen we geleidelijk een schiereiland over. Kort voor Dungarvan volgt de beloning met een kilometerslange afdaling. We vinden snel het Tudor House, een café met B&B. Na ruim 90 km zorgen een douche en een kopje soep dat we weer de energie hebben om het plaatsje in te lopen. Het kasteel is helaas gesloten. Bij de haven die bij eb bijna is drooggevallen, vinden we een Chinees restaurant, we eten er lekker, doen nog een boodschap en keren terug naar de B&B. We reserveren voor morgen, bereiden de route voor en zijn weer heel tevreden over deze dag.

Het fietsen ging goed vandaag. De route ging niet echt door Cobh, maar het was interessant genoeg om er naar toe te fietsen. Zo kwamen we vandaag aan onze ruim 90 km.

Dungarvan is een aardig plaatsje. Het is grappig om te zien hoe kleine bootjes in de haven vast liggen in de bodem.