Maandag 24 juli, Westport- Letterfrack, 74 km

Voor degenen die het gemist hebben: ons bezoek aan de pub met Ierse volksmuziek heb ik gisteren nog toegevoegd aan de blog van zaterdag 22 juli mét filmpje.

Opnieuw een rustige nacht. Om 8:00 u staat er een zeer goed verzorgd ontbijt klaar. Mevrouw is zeer voorkomend, maar als we wegrijden twijfel ik over wat me hier het meest stoorde: de prijs van €120,- of het feit dat dit de eerste gastvrouw was  die  niets van haar persoon liet zien en die ook geen enkele interesse in ons leek te hebben. Genoeg daarover, want het wordt een droge en soms zelfs zonnige dag!

We volgen de kustweg langs de haven verder naar het westen. Een hele tijd overheerst de Crouagh Patrick, een 764 m hoge berg, ons uitzicht. De top daarvan is over een week de bestemming van de bedevaartgangers, omdat St. Patrick de patroonheilige van Ierland is en hij zich vaker op deze berg terugtrok om te bidden en te vasten. Na een koffietje in Louisburgh gaan we verder naar het zuiden, de wind in de rug. Van hier stijgen we geleidelijk naar de Doo Lough Pas. Een nauwelijks bewoond landschap, met uitzicht op toppen rondom ons. Op de pas ligt een langgerekt meer: Doo Lough. Tijdens de klim is ons een bus met toeristen gepasseerd. Langs het meer moeten we én op de toeristen letten én op de vrijlopende schapen. Beide groepen lijken niet gewend aan fietsers!

We dalen af naar Killary Harbour, een zeearm die diep het land indringt. In de tweede wereldoorlog bood deze baai een veilige beschutting voor geallieerde schepen. We moeten er naar het oosten helemaal omheen rijden, In Leenaun, aan de overkant is het tijd voor lunch. Een grote kop soep, gesprekken met Zwitserse fietsers, en dan weer naar het westen langs de zuidoever. De zijwind is wat sterker geworden; we hebben hem soms schuin tegen. We rijden langs de grens van het nationale park van Conamara, stoppen nog even bij de Kylemore  Abbey, een Victoriaanse abdij er tegenover. Een paar km verder bereiken we Letterfrack, ons geplande eindpunt voor vandaag. Het eerste hostel is volledig gereserveerd voor Oekraïners, nu zitten we in het Old Monastery Hostel. Een beetje flower power-achtig.

We rusten eerst een uurtje uit voor we in het centrum gaan eten: fish, ships en salade én een heerlijke spaghetti-groente schotel. Nu schrijf ik deze prachtige dag van me af en hebben we leuke gesprekken met de andere gasten: Zwitsers, Fransen, Oostenrijkers enz.

Vanmorgen was het droog én scheen de zon! Heerlijk. We hadden vandaag een erg mooie route. Het eerste stuk langs zee was heel mooi, maar vooral het gedeelte landinwaarts was heel bijzonder. Wij houden allebei van bergen en deze hier zijn heel mooi. De meeste bergen zijn kaal en het lijkt of ze helemaal met mos bedekt zijn; ze hebben allerlei kleuren groen; zeker als de zon schijnt zijn ze prachtig.

Kylemore Abbey is een bekend klooster, wat ook te zien was, want er stonden nogal wat bussen en auto’s. Wij hebben er alleen een foto gemaakt en hadden niet zo veel zin om tussen de mensenmassa te lopen.

Het hostel waar we nu zitten is eigenlijk een heel mooie plek, maar er moet veel aan gedaan worden om het goed op te knappen. De bewoners en de gasten zijn heel aardig.