Donderdag 13 juli 2023 Lagan Backpackers, Belfast.

Het is pas 8:00 u. We zijn net aangekomen, vanuit de haven, waar we een uurtje geleden aankwamen met de nachtboot vanuit Liverpool. Met 15°C. is het nog wat fris, het was rustig op de wegen naar het centrum, zodat we heel ontspannen aan het links rijden konden wennen.

Een terugblik op de laatste 25 uur, wat ons vooral opviel was de vriendelijke bejegening.

Woensdagochtend nemen we om 7:00 u de trein vanuit station Noorderkempen, omdat er zo vroeg nog geen trein vanuit Breda vertrekt. Onze buren, Han en André zijn zo vriendelijk al om 6:00 u klaar te staan om ons weg te brengen. Nog even de fiets monteren, afscheid nemen en om 7:00 u zijn we op weg! Er  zouden wel 20 fietsen kunnen staan in onze wagon, maar het is nog erg rustig. Alleen nog twee forensen, de conducteur verontschuldigt zich voor de natte vloer in de dubbeldekker. Een lekke lavabo in het bovenste deel zorgt voor de wateroverlast.

In Antwerpen Berghem stappen we over op de trein naar Kortrijk. We mogen in de 1e klas zitten, zodat we overzicht hebben op onze fietsen. Heel ontspannen. In Kortrijk verhuizen we naar het achterste deel van dezelfde trein dat doorrijdt naar Lille Flandres. Daar is het drukker qua fietsen, de conducteur is behulpzaam om ze er allemaal in te krijgen. Ik kijk wat naar de korenvelden die we passeren op weg naar Calais.

Op het Google-plattegrondje  en de app rijden we om 11:30 u naar de P&O-terminal. Er staat een harde westenwind. Rond enen vertrekken we. Twee uur later zijn we in Dover, maar het duurt nog wel een half uur voor wij van boord mogen: de steward geeft pas toestemming als álle vrachtwagens de boot verlaten hebben: safety regulations! Dat gaat aan de wal verder als we fietsend een rode verfstreep moeten volgen, die ons naar een dicht hek voert. Net als we zelf onze eigen weg willen zoeken, wordt het voor ons open gedaan. We fietsen naar the Priory, het treinstation in Dover waar de trein naar London St. Pancras vertrekt.

De Souteastern is een commerciële maatschappij die met een sprinter het vervoer in deze regio verzorgt. In London fietsen we van St. Pancras, een kopstation, naar kopstation Euston, een km verderop. Ik krijg het beeld dat net zoals in Parijs, in London weinig doorgaande lijnen zijn, wel een serie eindstations. In Euston wil ik aan het loket kaartjes kopen voor Liverpool, dat zou 360 pond kosten! Een zelfde trein wat later is geen optie, omdat we dan de ferry niet meer halen. Hij adviseert een trein van Northwestern met een overstap in Crewe, maar 93 pond! Volgens de lokettist zijn reserveringen voor de fiets niet nodig.

In de trein verontschuldigt de conducteur zich dat er maar vier wagons zijn en dat de trein overvol zit. Als hij onze fietsen ziet, moeten die er eigenlijk uit! Geen fietsen tijdens het spitsuur! Als hij hoort dat we de nachtboot nog willen halen, is hij zo soepel om het tóch toe te staan! Wat later vraagt hij hoe we in Liverpool van Station Lime St. bij de ferry aan de andere kant van de rivier de Mersey willen komen. De tunnel is verboden voor fietsers, het pontje vaart zo laat niet meer. Hij wijst ons op de trein, of is het de metro, die van station Jamses St. onder de Mersey door naar Hamilton Sq voert. Wederom héél vriendelijk.

In Liverpool rijden we naar James St. Op het station dalen we met de lift ver naar tunnelniveau, Een wirwar van gangetjes brengt ons bij de trein. Op Hamilton Sq komen we op een zelfde manier weer boven de grond. We rijden naar de ferry. Rond 21:00 u vragen we of we nog met boot van 22:30 u meekunnen. Het lukt. Een bus vervoert de voetgangers (en onze fietsen) naar de boot. Omdat de fietsplaatsen op de boot al bezet zijn, mogen onze fietsen in de “kapiteinshut”. Helaas is er voor ons geen hut beschikbaar, we komen op een wachtlijst en maken er op een bank het beste van. Om elf uur hoor ik onze naam omroepen, er blijkt tóch een hut beschikbaar. Dat zorgt dat we tot 5:30 u goed slapen. Na een douche voelen we ons heel behoorlijk, een koffie en wat eten doen de rest. Op dek 3 staan de fietsen al voor ons klaar en met de bus gaan we weer aan wal.

Het was een redelijk vermoeiende eerste reisdag. Gelukkig was het niet te warm en regende het niet. Het fietsen in Londen en Liverpool ging prima. Ik moet wel steeds bedenken dat we links moeten rijden en dat zal ik de komende dagen vaak moeten bedenken.

Wim had de routes naar de ferries en in Londen en Liverpool al goed uitgezocht, dus dat ging goed.  De mensen onderweg waren erg behulpzaam en aardig om de weg te wijzen of dingen te regelen, zoals de boot naar Belfast. Ik was wel heel blij dat we uiteindelijk een hut op de boot kregen, zodat we toch redelijk goed uitgerust zijn.

Het is nu lekker weer hier. We moeten nog wat gaan eten en dan gaan we Belfast bekijken. De eerste indruk is redelijk, het was vanochtend rustig om te fietsen. Het wegdek is niet altijd even goed en ik vond dat er overal veel afval lag.