Dinsdag 18 juli, Letterkenny - Dungloe, 63 km

Na een goede nacht staat om 7:30 u een prima ontbijt klaar. We houden het bij één eitje, wat ham, toast en yoghurt om mijn maag nog wat te sparen. Toevallig zitten we met louter Nederlands sprekenden in de ontbijtruimte: een stel uit Nederland die hun twee weken door de ANWB hebben laten organiseren. Ze zijn heel enthousiast over de Giant’s Causeway die wij rechts laten liggen. Iets later komt er nog een Belgische familie die per huurauto onderweg is.

Rond 8:30 u gaan we op weg. Het is wat heiig, gelukkig droog , er staat weinig wind, maar ons wacht de uitdaging van een pittige klim van zeeniveau het binnenland van Donegal in. We volgen de N56 naar het noordwesten. Een ruig landschap, de bergen hebben kale toppen, geen hagen of muurtjes, we hadden hier schaapskudden verwacht. De R255 en R251voeren klimmend en dalend tussen de heuvels door en direct om het Glenveagh National Park heen. Vermoedelijk is het niet zo duidelijk afgebakend en hoorden de Derryveagh Mountains waar we door reden ook tot het gebied.

Dan dalen we af in het dal van de Clady-rivier, tegen twaalven stoppen we bij een tankstation, annex winkeltje, restaurant in Money Beg. Met een koffie maken we ons brood op het bankje ervoor. De lucht wordt steeds dreigender, zodat we binnen voor de forse bui gaan schuilen. Als het droog is, komen we op de N56 en we besluiten (gezien het onzekere weer en onze energie) op het schiereiland ‘The Rosses’ niet de kustweg te nemen maar de N56 rechtstreeks naar Dungloe aan te houden.

Om 15:00 u zien we daar een hostel liggen, Via de buren en een telefoontje met de eigenaar kunnen we inchecken: een prima kamer. Omdat er beneden geen veilige plek is voor onze fietsen, staan ze nu op de badkamer en in de slaapkamer. We douchen, rusten wat en ik zie de tijdrit in de tour. Rond zessen gaan we het plaatsje in, veel restaurants zijn gesloten, we hebben zojuist gegeten in ‘The Midway Bar’, rijst met kip en curry en salade. Prima! Wederom het besluit van een goede dag.

Het was best een pittige dag vandaag met een paar lange klimmen (meer dan 750 hm’s), maar het was een heel mooie route! Ik was wel blij dat het meestal droog was, want er was geen enkele beschutting. Halverwege bij één van de bergen stonden ineens zo’n twintig auto’s geparkeerd. Daar is dan een wandelpad naar boven. Zij hadden pech met de flinke bui.

Bij onze koffiestop kwamen we een fietser tegen, hij kwam van Dungloe en ging de andere kant op. Hij had zijn lange prachtige baard opgerold met een haarspeld, grappig om te zien. Hier in Dungloe stond ook een fietser met bepakking, verder zien we nauwelijks fietsers.

Tussen de bergen zien we een paar keer flinke meren en nu zitten we aan zee, misschien dat we daar dadelijk nog even naar toe wandelen. Het was een fijne fietsdag.