Woensdag 15 sept. Soest - Langscheid, 34 km

Woensdag 15 sept. Soest - Langscheid, 34 km

Gisteravond heb ik toch maar weer een nieuwe reisblog opgestart. Ik had afgelopen dagen weliswaar al een kort verslag gemaakt, maar nog een beetje tegen het inrichten van een nieuw reisverslag opgezien. Hoe werkte het ook alweer? De eerste reacties volgen binnen vijf minuten….

We hebben een prima nacht, goede bedden en een rustige omgeving. Vanochtend horen we de regen al. Er staat om 8:30 u weer een prima ontbijt. We laten de fietsen gepakt in het schuurtje van de B&B staan en gaan te voet het centrum in. Soest herbergt verschillende kerken, bijna alle gebouwd met zandsteen met een groene kleur: Werler grünsandstein. Eerst denk je dat de groene kleur door algen veroorzaakt wordt; deze kalksteen blijkt zo gedolven te worden in de Soester Börde. In de Sankt Petrikirche kijken we naar modern ogende glas in lood-ramen. De Sankt Maria zur Wiese is hoog oprijzend gotisch. Helaas is het grünsandsteinmuzeum voor onbepaalde tijd gesloten.

We drinken een koffie bij het restaurant aan de groẞer teich. Kriskras gaan we door de straatjes naar de stadswal/stadsmuur, waar we ook een stuk bovenlangs kunnen lopen. Een mooie bomenlaan, met uitzicht op de stad. Tot nu toe (11:00 u) is het droog gebleven en de verwachting is dat het nog wel twee uur droog blijft. Fietsen dus! We rijden Soest uit, doen nog even boodschappen in de buitenwijk en klimmen mét wind tegen naar de Möhnesee. Over de stuwdam die in de oorlog door de geallieerden gebombardeerd werd wat een enorme vloedgolf veroorzaakte en 1200 doden, fietsen en lopen we naar de overkant. Op mijn reactie dat we toch niemand schaden, krijg ik als antwoord: “Sie schreiben ihre eigene Regeln”.

Dan volgt een schilderachtige route door de bossen aan de oever van het stuwmeer. Via een kilometers lang grindpad komen we in Flammberg terecht. Daar lunchen we op het pleintje. Bij een shoarmatentje hebben ze geen soep, geen koffie, dus maar cola. Als we weggaan miezert het, 100m verder regent het steeds harder, zodat we nu in een tearoom van een koffie genieten. Maar eerst wél de coronacheck-app én een legitimatie tonen! We gebruiken de tijd voor deel 1 van dit verslag. Naast ons twee vrouwen uit het naburige Arnsberg, belangstellend naar onze tocht.

De wandeling vanmorgen door Soest was leuk, het was heel rustig omdat het dreigde te gaan regenen. We hebben een paar kerken bekeken. Het fietsen ging goed, maar iets langzamer dan de afgelopen dagen, want we hadden helaas de wind tegen. De stuwdam en het stuwmeer zijn zeker de moeite waard. In de zomer kan het er blijkbaar heel druk zijn, maar nu viel het wel mee. De route langs het meer was heel mooi, het grindpad verderop ook, maar wat lastiger om te fietsen.

Inmiddels hebben we de laatste 15 km door de regen getrotseerd. In Hachen kopen we nog iets te eten, omdat we ons wat slap voelen. Daarna volgen nog een paar stijgende km ’s naar de jeugdherberg die kort bij de stuwdam aan de Sorpesee ligt. Men had me vanochtend toen ik reserveerde al gewaarschuwd: er zitten ook twee brugklassen, die onder luid housegebonk buiten met een spel bezig zijn. We krijgen een kamer aan de “rustige” kant van het gebouw. Tegen 16:30 u gaan we douchen en ik val als een blok in slaap, ondanks de drukte beneden. Een uurtje later sluiten we aan voor het warme eten. Hamburgers, saus en groente, rauwkost in overvloed, ijsje na. Prima. Nu schrijf ik het verslag met drie jongetjes naast me die spelletjes op hun gsm spelen. Kennelijk hebben ze even behoefte aan rust.

De regen viel gelukkig mee en de afstand die we nog moesten fietsen ook. Voor mij was het een beetje ”jeugd”-sentiment toen we hier bij de jeugdherberg aankwamen en ik al die brugklassers zag. Ik vind het leuk om te zien, maar ben blij dat dat voor mij niet meer hoeft. Ik hoop dat het vannacht een beetje rustig is, maar ze zijn hier al enkele dagen, dus misschien zijn ze ook wel moe. Alles bij elkaar was het toch weer een goede fietsdag.