Donderdag 16 sept. Langscheid - Wegeringhausen, 66 km

Gisteravond zijn we nog even naar een restaurant vlakbij gewandeld voor een espresso. In het hotel ernaast zien we op de vierde verdieping een zwembad dat als een balkon uit de gevel steekt mét glazen zijwand. We gaan weer vroeg slapen. We worden wakker door de wekker; de klassen hebben zich niet laten horen. Ook bij het ontbijt heerst een heel ontspannen rust. Het personeel is ook heel aardig naar de kinderen. Prima ontbijt, vanwege de drukte pas ik voor een derde kaiserbrötchen. Als ik de volgende jeugdherberg bel, blijkt die al volgeboekt met leerlingen.

Iets na negenen vervolgen we de weg langs de Sorpesee naar het  zuiden. Na Hagen klimt het behoorlijk; ons jack wordt nu ook van binnen nat. Op de top nemen we een afkorting via Rönkhausen naar Finnentrop. Daar hebben we onze eerste koffie verdiend bij een bakker tegenover het station. Er is geen kunden-wc maar bij hoge uitzondering… Via de traverse over de sporen komen we weer op de route terecht. Een mooie fietsroute voert ons naar Attendorn.

Daar eten we ons brood met sardientjes onder de luifel van een modezaak. In een tearoom bekijken we de opties voor de volgende overnachting. We besluiten eerst maar naar Olpe te gaan en daar verder te kijken. Als we aan de Biggesee komen, ligt er gelukkig een vrijliggend fietspad, de hoofdweg is hier nogal druk. Olpe ligt aan de zuidoever. Het hotel dat we er zien, trekt ons niet zo, we hebben ook nog wel energie om door te rijden. We bellen met een gasthuis in Drolhagen. Er is plaats, maar het ligt wel twee dorpen verder.

We hebben even moeite om in Olpe de goede uitvalsweg te vinden. Een oudere man bevestigt dat we via een steil omhooglopend straatje  verder moeten. “Geen E-bike, dat wordt duwen”, zegt hij. “Mooi niet, we fietsen”. Dat lukt inderdaad. Daarna wordt het beter en vijf km verder rijden we Drolshagen in. Via de grotere weg 55 gaat het dan naar Wegeringhausen.

Bij ons gasthuis plaatst een man net een bord met de tekst: “Ab sofort Donnerstag geschlossen”. “Dann haben wir gluck gehabt”, zeg ik hem. Hij herinnert ons als degenen die gebeld hebben. We worden welkom geheten en nemen intrek op onze kamer. Opnieuw tevreden over een goede fietsdag, met nauwelijks regen. We douchen en na een dutje lopen we langs de hoofdweg  een km terug naar een Dürüm.  Dolma’s als voorgerechtje, een lamsvlees- en een kipschotel, eigenlijk te veel. Terug in ons gasthuis volgt nog even het reisverslag.

We hadden weer een heel goede fietsdag. Ik was blij dat we vaak een goed fietspad langs de weg hadden, want het was druk op de weg met veel vrachtwagens die langs denderden. Ik denk dat het in de zomer op de meren flink druk kan zijn. Nu zie je alleen veel boten in haventjes liggen en ‘n rondvaartboot voer over de Biggesee.

De veel te steile helling die we op moesten, kon ik toch nog aan, dat viel me weer mee, toch een goede oefening.