Vrijdag 17 sept. Wegeringhausen – Köln-Deutz, 71 km

Na een goede nacht staat er om 8:30 u een prima ontbijt klaar. Er zijn nog twee andere gasten en de gastheer en –vrouw zitten in een andere kamer te ontbijten. Als we vertrekken vragen ze nog waar we heen gaan, “Köln” zeggen we en dat we van plan zijn over de 55 te rijden. ”Waarom gaan jullie niet over de Bergische Panorama-Radweg?” Ze leggen uit dat je achter hun gasthuis via een paadje kunt afdalen naar de Radweg vlak voor die door een tunnel onder Wegeringhausen en de volgende heuvel doorloopt. Einde september wordt die  tunnel gesloten om de vleermuizen een rustige winter te bieden.

We geven  toeval graag een kans. Het feit dat we dit toevallig horen, zorgt voor een leuke ervaring. Even later dalen we af naar tunnelniveau en rijden door de goed verlichte en geasfalteerde tunnel naar het zuidwesten. De route over een oude spoorbaan loopt verderop deels parallel aan de 55, maar wat hoger op de helling. Daar zijn we tussen de bomen beschut tegen de westenwind en de kilte van de ochtendmist. Het lijkt of we kilometers lang alleen maar dalen. Soms worden we ineens naar het fietspad naast de 55 verwezen, als een bedrijf de oude spoorbaan geannexeerd heeft.

Na 35 km zijn we de aansluiting kwijt en rijden verder langs de 55 door de dorpen. Rond 11:00 u is het tijd voor een koffie, iets na twaalven lunchen we op een bankje bij de kerk in Overath. Tot daartoe hadden we het makkelijk in het dal van de Agger, nu gaat het weer de helling op naar Bensberg, waar het tijd is voor een tweede koffie. Na een lange afdaling voert de 55 ons via de voorsteden tot het deel van Köln op de oostelijke oever: Köln-Deutz. Iets voor drieën zijn we er bij de jeugdherberg. Er is plaats. We leggen onze bagage op onze kamer en gaan meteen te voet de stad in.

Het is inmiddels prettig zonnig. Over de Hohenzollernbrücke die vol hangt met liefdeshangsloten, kruisen we de Rijn, waarbij je zo tegen de Dom aanloopt. Na de inmiddels vertrouwde Coronacheck bekijken we de immense gotische kerk. Bij de VVV scoren we een plattegrond met ingetekende (fiets)routes om de stad te verkennen en toevallig zie ik een folder liggen van het Käthe Kolwitz-museum aan de Neumarkt. Tot 18:00 u open, dus nog de moeite waard om erheen te gaan. Eerder kwamen we werk van haar tegen op een oorlogskerkhof in de Westhoek in België en in het museum over haar en haar werk in Berlijn. Tussen het winkelend publiek, veel ook op straat met mondkapjes, lopen we naar het museum. Met een ronde glazen lift komen we op de museumétage. Er is tot eind september een speciale tentoonstelling over haar portretten.

Käthe Kolwitz (1867 – 1945), sociaal bewogen, pacifistisch (niet vreemd als zoon en kleinzoon in twee oorlogen als soldaat gestorven zijn), maakt grafisch werk en beeldhouwwerken die grote indruk op ons maken.

We lopen van de Neumarkt terug, gaan over de Deutzerbrücke de Rijn over en zoeken een eettentje in de buurt van onze jeugdherberg. Een grote salade en een visschotel compenseren het teveel vlees van gisteren. Iets na achten zijn we weer op onze kamer, komen dán pas aan douchen toe en een uurtje later maak ik mijn verslag in de hal beneden. Het was een leuke dag vol toevalligheden!

Vanochtend was het nog mistig en ik was bang dat het koud zou zijn, maar dat viel erg mee. De route over het oude spoortraject was heerlijk om te doen, geen wind, vaak dalend, dat schoot goed op. De rest van de route was net iets pittiger, maar het viel me absoluut niet tegen. Het was heel leuk om lopend naar het centrum te gaan. Ik ben ooit in Keulen geweest, maar dat kan wel 40 jaar geleden zijn.

Het Käthe Kolwitz museum was zeker de moeite waard. Ook de Dom blijft bijzonder om te zien; ik vind het zo knap dat men vroeger zulke kathedralen kon maken.

In de stad kwamen we overal elektrische stepjes tegen, zoals bij ons de scootertjes. Het rare is dat veel jonge mensen, die best zouden kunnen fietsen op die domme dingen staan en ze vervolgens midden op het trottoir laten staan.

Na het fietsen en wandelen was ik wel moe, maar zeer voldaan. Echt een bijzondere vakantiedag.