Vrijdag 10 sept. 2021 Breda – Veldhoven, 63 km

Een paar weken geleden hebben we al een stuk van de Schelde-Rheinroute afgelegd als test. Dat ging alweer zo goed dat we vertrouwen hebben dat een langere fietstocht nu ook haalbaar is. Eugenie vindt dat het revalidatietraject na de heupoperatie van eind april nu afgerond moet zijn. Ze heeft er weer zin in!

Vanochtend rijden we iets na tienen weg, nog even contact met Hermé die ons huis in de gaten houdt en op de Slingerdreef pakken we de LF13a weer op. Het is bijna 20°, meest bewolkt, ZW-wind, prima fietsomstandigheden! We komen Jopie tegen, Nordic walkend, die ons met helm niet herkent. We praten nog even met haar.  In Alphen een stop voor een eerste koffie. Als ik op het terras een gezette vrouw die met genot een stuk appeltaart naar binnen werkt, voor een toeriste aanzie en voor het bestellen naar binnen loop, komt ze me uiteindelijk achterna en blijkt het de gastvrouw te zijn. “Ik ben gepensioneerd en doe alles heel rustig. Als u nou gewoon was gaan zitten…” Ze maant me nu en als ik later het dienblad met de lege kopjes aangeef, van mijn vakantie te genieten en rust te nemen. Dan probeer je gedienstig te zijn.

Via smalle landbouwwegen, bospaden en klinkerweggetjes rijden we langs het landgoed de Hoevens en door Gorp en Roovert naar Hilvarenbeek. Op de brink, de Vrijthof, eten we onze broodjes, met een laatste limonade van tante Nellie. Na de drukte in de winkelstraat merken we bij Esbeek pas dat we de weg naar Diessen gemist hebben. Als ik Maps.me gebruik om de route naar Diessen te fietsen, zie ik het gemiste telefoontje van Jopie: Ellen blijkt te zijn overleden! Het houdt ons een tijdje bezig, met name wat het voor Piet en Suzan betekent.

Er vallen enkele regendruppels voor we in Diessen stoppen voor een tweede koffie. Het blijft redelijk droog tot ons net na Oostelbeers twee fietsers tegemoet rijden die ons sterkte wensen. Ik begrijp eerst amper wat ze bedoelen, maar twee tellen later overvalt ons een hoosbui. Dat dus! Jacks aan en even schuilen onder de bomen. Het wordt wat minder, we rijden maar weer, opnieuw hoost het, gelukkig wordt het daarna minder en kunnen we verder naar Wintelre. In Veldhoven laveren we tussen de bij een school wachtende ouders door en rond drieën zijn we bij mijn neef Walther en Silvia zijn vrouw. Een tijdje bijpraten over de fase van pas gepensioneerd zijn in tijden van COVID, maar ook over de gezinnen waarin we zijn opgegroeid met moeders die zussen waren. We herkennen veel.

Iets na vijven gaan we naar ons Vrienden v/d Fietsadres. Arianne is heel vriendelijk, ook een beetje apart. Héél creatief. Met bijna 80 eigen schilderijen aan de muur. We zorgen dat we géén kringen maken op de houden meubels! Na een prima douche gaan we in het winkelcentrum in de wijk op zoek naar een eettentje. Wok ’n go heeft weinig pretentie maar serveert twee uitstekende schotels met veel groente. Een koffie op het plein in de avondzon zorgt voor een goede afsluiting van deze eerste fietsdag.

We krijgen bij terugkomst de tv niet aan de praat. Om niet om 20:30 u al te gaan slapen, schrijf ik dit verslagje maar.

Het was leuk om vanuit huis via de Slingerdreef aan onze fietsvakantie te beginnen. Ik had er weer heel veel zin in. We hebben heerlijk gefietst en het was een mooie route, zeker bij Gorp en Roovert. De regenbui was niet fijn, maar zo gauw de zon weer schijnt, ben je dat weer vergeten. Hopelijk hebben we morgen een droge dag; op naar Venlo.