Zondag 7 april Sintra - Lissabon, 32 km

Gisteravond kwamen er nog treinen langs, vanochtend hoorden we er pas weer een. Dus weinig last van treinlawaai, ook verder was het hostel rustig, Omdat er geen stalling voor onze fietsen was, heb ik ze maar op onze kamer gezet. We ontbijten en rond negenen rijden we het centrum in naar het Nationaal Paleis. Op het plein ervoor drinken we koffie en kijken naar de hardloop­wed­strijd die op dit plein de finish heeft. Er staat nogal wat politiebewaking, verder is alles gemoedelijk. Om 9:30 u kunnen we in het paleis terecht.

Dit paleis werd in de 14e eeuw gebouwd door koning João I en onder meer in de 16e eeuw uitgebreid in Moorse stijl. Tot 1880 bleef het het favoriete zomerverblijf van de koninklijke familie. De verbouwingen hebben tot een boeiende mengeling van stijlen geleid. Van buitenaf zijn bijvoorbeeld de twee hoge kegelvormige schoorstenen te zien, de ontluchting van de keuken. Ons vallen de fraaie houten plafonds met afbeeldingen van zwanen, vogels en schepen op. Naast blauw geglazuurde azulejos zijn ook veel Moorse tegels met geometrische motieven gebruikt.

We rijden wat verder de helling van de Serra op naar een paleis uit de vorige eeuw: Quinta da Regaleira. De verschillende gebouwen liggen verspreid over de helling, verbonden met paden en ondergrondse gangen. Het komt op ons sprookjesachtig á la de Efteling over. We lopen speciaal nog naar boven naar de initiatiebron, waar je  vanaf parkniveau over een spiraalvormige trap tot grondwaterniveau kunt afdalen. Het mooie weer zorgt dat we ook van de tuinen genieten.

Rond 12:30 u vinden we het wel genoeg, het felgekleurde Palacio da Pena óp de heuvel slaan we over, we gaan naar Lissabon! Op het oog hebben we een redelijk rechttoe – rechtaan route gekozen, we moeten echter nog fors klimmen om op de uitvalsweg uit Sintra te komen. Als we daar op afdalen, dreigen we op de autobaan terecht te komen. Omkeren maar en via kleine weggetjes bereiken we rustiger wegen. Soms zijn er fietspaden, die óf plotseling ophouden óf waar voetgangers heel verbaasd zijn dat er ook iemand op de fiets kan rijden. Het is best een avontuur om naar onze overnachtingsplek te rijden!

Tegen drieën bereiken we de jeugdherberg, checken in, wassen nog wat kleding (ik volg Parijs – Roubaix zo goed als mogelijk) en gaan we in de buurt koffie drinken, een puzzeltje maken en daarna een sushi-taco eten: in een van wat harder deeg gebogen taco ligt een bodem van rijst bedekt met vis of kip en heerlijke kruiden en dressing. Het besluit van weer een mooie dag.

Ik vond het al goed van ons dat we vanochtend twee paleizen bezocht hebben, een derde hoefde niet meer van mij.

We hebben nog even overwogen om halverwege de route naar Lissabon verder de trein te nemen, vanwege de uitgebreide voorsteden, maar ik ben blij dat we toch gefietst hebben. Het is zo leuk om een stad in te fietsen. Het blijft een speciale sport om achter Wim aan te rijden, die heel goed een route in de stad kan vinden. Het bleef wel stijgen en dalen.

Het is leuk om nu in Lissabon te zijn en de komende twee dagen gaan we de stad uitvoeriger bekijken.