Zaterdag 30 maart Gimarães – Porto per trein

Rond 7:30 u staan we op na een goede nacht, de regengeluiden werkten rustgevend. Als we alles gepakt hebben gaan we beneden ontbijten. De Duitse scholieren zijn kennelijk nog niet wakker. Iets na negenen gaan we op pad, zetten de auto nog iets netter in het parkeervak en fietsen meteen naar het station, want … het regent alweer en de weersverwachting blijft slecht.

We schuiven aan bij het loket. 15 minuten zou ruim voldoende moeten zijn voor drie klanten. Het blijft maar duren bij de eerste, uiteindelijk zijn we nog op tijd voor de trein van 9:52 u naar Porto. Een zeer vriendelijke en behulpzame conducteur en eigenlijk is de hele sfeer in de trein ontspannen. Elke halte wordt er gestopt, anderhalf uur later hebben we de 60 km overbrugd.

We arriveren in het centraal station, São Bento (Heilige Benedictus). De muren in de vertrekhal zijn volledig bedekt met azulejos, de blauw beschilderde tegels, die de geschiedenis van Portugal verbeelden en veelkleurige panelen die bewoners uit de diverse streken van Portugal voorstellen. Dit station is deel van het oude centrum dat Unesco-erfgoed is.

Je merkt buiten het station dat het érg druk is, Porto is een populaire vakantiebestemming met de Pasen. We drinken een kopje koffie voor we de Lello & Irmão-boekwinkel willen gaan bezoeken, die hier vlakbij ligt. Deze is beroemd om het Jugendstil-interieur, en met name de twee spiraliserende trappen. Omdat dit interieur en trappen model hebben gestaan voor de bibliotheek van Zweinstein uit Harry Potter, is het aantal belangstellenden geëxplodeerd en wordt er zelfs entree geheven. Als we door de inmiddels stromende regen bij de winkel komen, zien we een rij van 100 meter aan wachtenden om binnen te kunnen.

We zien het niet zitten om daarachter aan te sluiten en gaan maar weer schuilen in een winkelcentrum. Een uurtje hopen we op beter weer en bekijken de mensen om ons heen. Je kunt hier een onderzoek doen naar typen paraplu’s, en gelaatsuitdrukkingen van gelaten tot meewarig. Als het dan eindelijk droger wordt, dalen we langs steile straatjes over natte kasseien naar het rivierniveau. We rijden nog een paar km langs de rivier de Douro naar het westen om bij de jeugdherberg te komen. De rivier verbreedt zich hier tot een estuarium.

We moeten nog even geduld hebben, omdat het personeel nog zit te lunchen, daarna krijgen we een prima, warme, kamer, zodat we onze kleren kunnen drogen, een soepje kunnen maken en een dutje kunnen doen. Als het later opnieuw droog is, lopen we even naar de oever, doen wat inkopen bij de supermarkt, drinken nog een koffie en rond 19:00 u gaan we bij het Italiaans restaurant boven de supermarkt eten. Een prima spaghetti en maaltijdsalade.

Normaal zijn we niet van die “watjes” die niet in de regen willen fietsen, maar we zijn allebei nog verkouden en ik wil niet écht ziek worden. Vandaar dat we toch voor de trein gekozen hebben. Tijdens de treinreis waren er ook stevige buien. We hoopten dat het in Porto beter zou zijn, maar helaas. Ook ’s middags bleef het weer heel slecht, wat wel jammer was, want nu hebben we nog weinig van Porto gezien.

Vanuit het centrum richting de rivier gaan vond ik vermoeiend; ik durfde niet te fietsen over de natte kasseien in de steile straten. Langs de rivier was het prettig fietsen. Omdat we droog aan wilden komen in de jeugdherberg namen we niet de tijd om goed rond te kijken, hoewel ik wel zag dat sommige straten alleen uit trappen bestonden, behoorlijk steil.

Hopelijk kunnen we morgen wat meer van Porto gaan ontdekken, hoewel de weersvooruitzichten nog steeds slecht zijn, jammer.