Vrijdag 5 april Alcobaça - Bombarral, 51 km

Opnieuw een goede nacht, om 8:30 u staat er beneden in de keuken een sober ontbijt, althans we kunnen alles vinden om er een ontbijt van te maken. Na ons druppelen de overige gasten binnen. Rond negenen rijden we via onze straat naar het zuiden de stad uit. Een paar km verder komen we op de EN 8 uit, een weg door de dorpen, eerst langs de Rio Baca, later klimmen we ook andere dalen in. Vaak zijn er mooie uitzichten op wijngaarden. Wat later volgen we een nóg rustiger EM 558. Hier zitten nog steilere klimmetjes in, de constante is vandaag de harde zo-wind (wkr 4) die we vaak pal tegen hebben. Na Santa Catarina buigt de weg naar het westen en komt de wind van opzij. Rond 11:30 u en na 30 km ploeteren bereiken we Caldas da Rainha.

Einde 15e eeuw vernam de koningin op doorreis dat de bronnen hier geneeskrachtig waren en zij nam het initiatief een thermaal hospitaal te bouwen dat haar naam kreeg: “de warmwaterbronnen van de koningin”. Het is nu een levendig stadje, we drinken koffie op een terras, terwijl 30 meter verder een operazangeres haar zangkunst deelt. We nemen de tijd om af te wegen hoe we verder gaan: naar het westen naar de kustplaats Peniche (zoals gepland) of tóch naar het zuiden, naar Obidos, een mooie historische vestingstad. Ons reishandboek Portugal (Tineke Zwijgers) is daarover zó lovend, dat het Obidos wordt.

De EN 8 loopt nu wat vlakker, deels langs de spoorlijn en de wind valt hier ook wel mee. We fietsen tot een van de stadspoorten en lopen de vesting in. De hele vesting ligt tegen een heuvel, waarbij de hoofdstraten parallel aan de heuvel, vrij horizontaal lopen, de zijstraatjes gaan steil omhoog of omlaag naar de volgende hoofdstaat. Het kasteel, in 1148 gebouwd door de eerste koning van Portugal, na de overwinning op de Moren, ligt aan de noordkant van de vesting. Als we bij het kasteel komen is het nog rustig, maar de dichte stalletjes geven wel een beeld van de drommen toeristen in de zomer. We lunchen op een bankje en lopen via een van de hoofdstraten terug. Hier wél veel toeristen en open horeca en souvenirwinkels.

We gaan verder zuidwaarts naar Bombarral. Vlak daarvoor stoppen we even voor een koffie en om te kijken naar overnachtingsmogelijkheden. Een B&B blijkt verhuisd, uiteindelijk wordt het Hotel Comendador. Een groot, wat luxer hotel, maar we willen vandaag i.v.m. de tegenwind geen roofbouw plegen. Om 15:00 u is het genoeg. We rusten wat, ik boek voor morgen in Sintra en we gaan in de buurt eten. Rond 18:00 u is de keuken van Forno Doavo al bijna gesloten, we eten wat nog kan: een grote kom groentesoep, quiches met ham en prei en één grote pizza. Om te besluiten met een toetje, een Portugese specialiteit: farófias, dikgeklopt eiwit met custardsaus en véél kaneel. Kennelijk heef het restaurant de meeste omzet overdag, want we zijn nog de enigen voor het om 19:30 u sluit. Degene die bedient is heel aardig. Apart is dat er tientallen klokken staan.

We hadden vandaag weer een heel mooie route. Als je door de dorpen rijdt, is de weg soms steiler, maar de route mooier. Het was weer hard werken voor mij, maar dat kwam door de wind. Obidos was heel leuk. De Portugezen zijn heel aardig en onderweg werden we regelmatig begroet en ik kreeg weer aanmoedigingen; althans dat neem ik aan, want ik versta de Portugezen niet. Alles bij elkaar was het weer een prima dag.