Donderdag 11 april Setúbal - Sines, 70 km

We staan wat eerder op na opnieuw een prima nacht, om om 8:30 u de veerpont te nemen die ons de Rio Sado over vaart naar het schiereiland Península de Tróia. Als we op de boot staan te wachten, praten we nog even met een spanjaard en zijn dochter die ook met de fiets onderweg zijn. Zij fietsen een rondje Zuid-Portugal. Het schiereiland is zó smal dat we vaak aan beide zijden tegelijk water zien, de rivier en de Atlantische Oceaan. Oorspronkelijk alleen strand, wat lage duinen en wat bosjes, nu komen er steeds meer vakantieappartementen en resorts.

Het fietst prettig met de no-wind schuin van achter op een bijna vlak parcours, alleen is het opletten met de gaten in de weg EN 261. Na een koffietje bij een tankstation rijden we tot Melides waar we ons brood opeten, bij een tankstation in Vila Nova de Sante Andre is het tijd voor nog een koffie en een groot stuk cake. Hier overleggen we hoe verder te gaan, want de EN 251-5 wordt nu autobaan! Via nieuw aangelegde fietspaden rijden we wat westwaarts, daar zou een weg moeten zijn die vijf km verder als parallelweg naast de autobaan gaat lopen. Zou, want het blijkt een pad van zand en stukken steen te zijn dat ook nog eens klimt en daalt. Even zuchten en er dan gewoon maar aan beginnen. We hebben niet voor niets gravelbikes. Het is inmiddels ook behoorlijk warm (28°C.).

Als dat pad de autobaan weer kruist, is de parallelweg gelukkig wél geasfalteerd. Een genot, zeer rustig, zeer goed asfalt! Via een paar kleine weggetjes bereiken we Sines, waar we om 14:30 u nog even moeten wachten tot ons hostel opengaat. Een prima plek! We frissen ons op, Eugenie doet een dutje, we doen wat boodschappen en gaan even kijken bij het oude fort én bij het standbeeld van Vasco da Gama, die hier geboren is. We besluiten de dag met een Indiase maaltijd. In het hostel praten we nog wat met wandelaars uit Denemarken, Duitsland en Italië.

Het fietsen ging goed; het fietsen en lopen op het zandpad was wat minder, maar ging uiteindelijk ook goed, maar de laatste km’s voor Sines had ik het wel gehad. Dat kwam voornamelijk door de warmte, waar ik nog aan moet wennen.

We zitten in het oude centrum van Sines, dat vroeger een vissersdorp was, en dat is nog te zien aan de smalle straatjes en de huizen. Het is een leuke plaats. Het was heerlijk dat we buiten konden eten. Morgen wordt het weer een warme dag, dus we staan dan op tijd op. Het was weer een goede dag.