6 mei (Studenica – Novi Pazar, 68 km)

Vannacht werd ik al voor half drie wakker van de geluiden van de vogels rondom onze herberg, die verder in diepe rust is. Vanochtend zijn we toch wel redelijk uitgeslapen. Dezelfde jongen die ons gisteren bij de maaltijd bediende, brengt ons het ontbijt: twee gebakken eieren, brood en jam. Waarschijnlijk alles van eigen teelt. Als we wegrijden, regent het een klein beetje, het is 10°C; nog een beetje fris in de afdaling naar Ušće. Vanaf daar vervolgen we de weg stroomopwaarts langs de Ibar, die tot Raška tussen hogere bergen doorstroomt dan gisteren het geval was. Het is nog wat kil, de nevel hangt nog halverwege de berghellingen. In Raška rijden we het centrum in voor koffie. We willen ons eigenlijk even in een cafeetje opwarmen, maar er hangt zoveel sigarettenrook (er wordt in Servië zowel binnen als buiten nog erg veel gerookt!), dat we toch maar het terras opzoeken.

We volgen nu een zijriviertje, de Raška, door een gebied dat wat opener wordt, met bredere dalen en lagere heuvels. Het is inmiddels zonnig en 18°C. Behalve een reepje bij een tankstation hebben we al een paar uur niets gegeten. Vlak vóór Novi Pazar brengt een restaurantje uitkomst: Turks brood, met kipschnitzels en salade, prima! Hier vul ik ook de blog aan, wat gisteren niet lukte. Voor we het centrum inrijden, rijden we aan de andere kant van de rivier naar de Sint Petruskerk. Ook eind 12e eeuw, gebouwd op nog veel oudere resten, klein, maar heel sfeervol, ook hier met mooie fresco’s. Ook de begraafplaats met grote stenen kruizen is de moeite waard.

Novi Pazar doet bij het binnenrijden een beetje chaotisch aan, zowel in het verkeersgedrag van auto’s en voetgangers, die niet op fietsers zijn ingesteld. Het is voor een belangrijk deel een Osmaanse stad met talloze moskeeën en minaretten. (Terwijl ik dit schrijf schalt er in onze straat een oproep voor gebed vanaf zo’n minaret.) We vinden snel een van de hotels die ik al had aangekruist. Nadat we ons geïnstalleerd hebben, besluiten we niet meer naar het derde beroemde klooster Sopočani te gaan (op 14 km), maar de aandacht voor deze stad te gebruiken.

Naast een fort is er ook een Bazaar, met kleine winkeltjes in oosterse stijl. Eén straatje met alleen maar juwelenwinkels, trouwjurken, barretjes, kappers, bakkers, en daar tussendoor een stroom auto’s. Aan beide zijden een moskee. We lopen over het fort en door het park weer terug naar het hotel, waar ik nu ook even naar de Giro kan kijken.

Vanochtend miezerde het wat en had ik het koud. Het fietsen ging niet zo goed, het voelde voor mij meer als ploeteren. Later ging het weer beter en het rondwandelen in Novi Pazar was leuk. Het is een echte rommelstad.  De variatie in kleding bij de bevolking hier is groot, van gesluierd tot heel westers, leuk om te zien.

Voor het eten lopen we de stad weer in. Uiteindelijk eten we bij een shoarma-tentje en drinken een espresso op het centrale plein bij de brug over de Raška. Kinderen rijden hier naar hartenlust in elektrische autootjes, de kleinste worden radiografisch bestuurd door hun vaders. We praten ook nog even met de ober die in Luxemburg gewoond heeft. Vandaag ben ik trouwens meer mannen tegengekomen die in het Duits contact maken omdat ze daar jarenlang als gastarbeider gewerkt hebben.