3 mei (Belgrado – Topola, 81 km)

Nadat we ons ontbijt gemaakt hebben, zien we Niall nog even. Hij nodigt ons uit in juli een vakantie in zijn appartement in Sofia door te brengen. Het is al heerlijk zonnig als we wegrijden. De route over de busbaan richting grote kathedraal bevalt ons prima. In de ochtendspits is dit dé plek om te fietsen. In Breda had ik de route Belgrado uit al voorbereid; dat klopt aardig met de werkelijkheid. We vinden de aansluiting met weg nr. 200, die heel geleidelijk stijgt naarmate we Belgrado verlaten. Het landschap is nu totaal anders dan in de buurt van de Donau, met heuvels tot 350 m waar de dorpen tegenaan gevleid liggen. Na twee uur pauzeren we bij een tentje, waar onze vraag naar cappuccino verstaan wordt als koude oploskoffie met heel veel melk, maar … met liefde gezet, dan kun je die niet weigeren.

Het is vandaag behoorlijk warm, tussen de 25 en 30°C. Toch vallen er ook enkele regendruppels, dat verkoelt wel wat, maar het wordt gaandeweg wat drukkender.  Iets voor Mladenovac lunchen we in een bushokje. Omdat we aan deze plaats voorbij gaan, duurt het wat langer voor we ergens lekkere koffie kunnen drinken. We praten er ook nog even met de ober en zijn vrienden. Nu we de Donauroute verlaten hebben komen we door gebieden, waar we als fietstoerist nog meer opvallen en er wordt nu vaker gevraagd waar we vandaan komen en naar toe gaan. De route  klimt en daalt afhankelijk van of we van een riviertje weggaan of het naderen, met een prettig percentage waardoor we op souplesse kunnen blijven rijden. Rond 14:30 u bereiken we Topola, onze bestemming van vandaag. Hotel Tri-O heeft plaats.

We drinken eerst wat op het terras, brengen onze spullen boven en gaan dan naar dé beziens­waardigheid van dit stadje, Oplenac genaamd, het mausoleum van de familie Karadorde. Hij was in 1804 de aanvoerder tegen de Osmaanse overheersing. Onder de bomen door, rijden we de heuvel op; het mausoleum van wit marmer staat midden in het bos. Een paar foto’s en weer snel naar beneden, nu het gaat regenen. Terug in het hotel horen we het onweer losbarsten. Dan eerst maar tijd voor douchen en een dutje. Daarna lopen we het plaatsje in. Het heeft wel iets van Valkenburg buiten het seizoen. Veel bars en restaurants, om ’s zomers de horden toeristen te ontvangen, nu heel rustig. In een simpel restaurantje maakt mevrouw een prima maaltijd voor ons. Een goede schnitzel, brood, frites en čhopskasalade. Zonder een woord van elkaar te verstaan, begrijpen we elkaar uitstekend! Ook hier weer een zeer vriendelijke ontvangst.

De route was vandaag totaal anders dan voor Belgrado, veel meer begroeid en heuvelachtig, heel mooi. We moesten wel wat harder werken, maar we hebben heerlijk gefietst. De mensen lijken hier wat welvarender, althans de huizen zijn wat luxer dan eerst, maar ook niet allemaal.