3 juni (Patra – Agrinio, 85 km)

Na een redelijk nacht op een iets te hard matras maken we zelf ons ontbijt. Door straten parallel aan de zee komen we vanzelf op de weg richting brug terecht. als die weg autobaan wordt, nemen we de oude weg. We moeten dan een lus maken langs de kade om alsnog op de brug te komen. Als we daar rijden is er juist een veerboot aangemeerd, waar een fietser met bagage afkomt. We spreken hem aan, een Poolse jongen, en die vertelt dat dit de gratis veerboot is naar de overkant. Nou ben ik wel een liefhebber van de architectonische kant van bruggen, maar minder om er overheen te rijden, dus rijden we de veerboot op. Het duurt nog wel een tijd eer die helemaal beladen is. Op dek hebben we een goed uitzicht op de brug, de zeestraat en de overkant. Hoewel het heel zonnig is, is het zo op het water nog wat fris.

Een uurtje later meren we aan de overkant aan en drinken er meteen een espresso met een sandwich. Het meisje dat serveert heeft veel gereisd en in Denemarken gewoond. Richting Agrinio wordt een andere route aangegeven dan wij in gedachten hadden, iets korter, maar vooral minder klimmen en dat kunnen we na de laatste – pittige - dagen wel gebruiken. De weg voert halverwege een steile berghelling die vanuit zee oprijst. Regelmatig zien we de nieuwe autobaan, waar nog druk aan de op- en afritten gewerkt wordt. Voorlopig gaan we naar het westen, met tegenwind en af en toe een hellinkje. Om 12:15 zijn we in Messologi, waar we een frappé nemen en op kersen worden getrakteerd.

Van daaruit nemen we een rustiger weg, vlak langs de kust. We hebben de indruk dat hier zeezout gewonnen wordt, getuige de ondiepe percelen met water en de grote berg zout. Nu we naar het noorden rijden wordt de wind onze bondgenoot. Het is inmiddels warm als we naar de Klissouras Gorge klimmen, een prachtige kloof. Aan het begin ervan zien we twee kerkjes die wat hoger in een nis in de helling zijn gebouwd. Niet lang daarna zijn we boven en begint een prettige afdaling. Daarbij is het wel opletten, want de wegkanten zijn op deze route erg hobbelig. Een paar km buiten Agrinio stoppen we nog voor een cola, de warmte zorgt dat de krachten sneller wegvloeien.

Daardoor zijn we weer wat frisser voor het laatste half uur; het eerste hotel waar we komen is volgeboekt, het tweede vinden we niet; het derde is prima. We douchen en vallen als een blok in slaap. Een beetje inhalen van de laatste dagen. Daarna gaan we in de buurt van het Dimokratias Square een pita eten. Wij hebben duidelijk een ander dagritme dat de Grieken, want op de vele terrassen wordt alleen gedronken. Op het plein nog een espresso; een supermarkt kunnen we niet vinden. Nu nog het verslag van een warme, maar wat het parcours betreft eenvoudige dag. Prima!!

Het was vanochtend heel rustig om Patra uit te fietsen. Het tochtje met de veerboot was leuk, de brug is echt mooi. Het fietsen ging goed, tot een uur  of drie; toen werd het wel heel warm en ik was nog moe van de afgelopen dagen. Het was fijn om weer eens een uitgebreide middagdut te doen.