1 juni (Messini – Ancient Olympia, 105 km)

We hebben gisteravond besloten niet naar de opgravingen bij Chora (Het paleis van Nestor) te gaan, maar vandaag al richting Olympia te rijden. We hebben een rustige nacht en vanochtend een prima ontbijt. Een goed hotel, behalve dat we in de lift blijven steken. Er werd kennelijk aan gewerkt en we stonden snel weer buiten. Hoewel we vanuit Messini door een vlak gebied rijden, met af en toe wat hoogteverschillen, is de Noordenwind een uitdaging. Het is een rustige route, ook als in Valira de weg vanuit Kalamata erbij komt. Na 25 km pauzeren we in Meligalas. Iets verder komen we op de E55 naar het westen. De wind draait naar west en ook hier weer tegenwind.

Meestal is het rustig, soms moeten we de uitvoegstrook op. Op dit traject moeten we een paar uitlopers van de bergen ten noorden en zuiden van ons over. Toch lukt het om heel ontspannen al vóór 12:00 u Kalo Nero te bereiken (na 50 km). Hier zien we de zee weer! De wind draait nog verder naar zuidwest en wordt weer onze bondgenoot in de tocht naar het noorden. In Giannitsochori  pauzeren we met een tosti en wat broodjes van de Lidl van gisteren. Het is zonnig, maar de zeewind verkoelt aangenaam.

Het vordert prima; we stoppen nog even om foto’s te maken bij een soort lagune en bij een pad dat uitkomt bij zee en de zee te zien. Langs de  route staan veel borden van hotels en campings, maar qua drukte is het nog duidelijk voorseizoen. Ook zien we vooral olijfbomen maar ook sinaasappel- en zelfs citroenbomen. We moeten pas weer meer moeite doen op de klim over de uitlopers van de heuvels in het binnenland bij Klidi. De weg verlaat nu de kust richting Krestena. Daar blijkt het nog 13 km tot Ancient Olympia te zijn (een wonderlijke naam omdat het plaatsje pas gebouwd is na de vondsten in Olympia in de afgelopen 150 jaar!) De weg maakt namelijk een grote lus met een stuwmeertje mee, om dan over de stuwdam en na nog veel klimmen en dalen in het “oude” plaatsje uit te komen, dat vooral bestaat uit souvenirwinkels, hotels en restaurants.

Op mijn GSM heb ik al een adres gevonden: “Mellia Rooms” is prima. Na kloppen bij de achterburen gaat men de eigenaar halen. We hebben de etage voor ons zelf. We douchen, zetten koffie en ik kijk naar de mogelijkheden voor morgen. Dat bepaalt of we nú nog naar het museum of de site moeten gaan. We kiezen voor een middenweg en gaan vandaag alléén naar het museum.

Het bevat vooral de vondsten van bij de opgravingen. De centrale hal wordt ingenomen door de beeldengroepen die op de fronten van de Zeustempel stonden (o.a. Zeus die toeziet op de start van de wagenren tussen Pelops en Oenomaos, de stichter van de Olympische spelen).Behalve teruggevonden gebeeldhouwde standbeelden, zijn er veel terracotta beelden en ornamenten te zien en heel mooie bronzen beeldjes.

We kopen nog wat spullen voor het ontbijt en gaan eten bij een restaurant met “Griekse” keuken. Het is er érg rustig, zoals ook in de andere restaurants. Het eten valt wat tegen (te gare gevulde paprika’s, lauwe gyros en frites, een beetje uitgedroogde sla, maar we wijten het maar aan de seizoen slapte. Nu zijn we terug in ons appartement, tevreden na een dag van 105 km én museum, en al een beetje met het gevoel dat we op de terugweg zijn; het zuidelijkste punt is achter de rug; we gaan weer naar het noorden.

Het zou vandaag een “reisdag” worden, (alsof dat de andere dagen niet zo was), maar dat was vooral zo omdat we behalve fietsen niets anders zouden gaan doen. We hebben dus flink gereisd (ruim 100 km) en toch ook nog maar even een museum bezocht. Het was weer een prima dag.