9 april (Frankfurt - Wertheim, 96 km)

9 april 2017 - Wertheim am Main, Duitsland

7:30 u op na een behoorlijke nacht. Het verkeerslawaai op de straat onder ons raam heeft ons niet gestoord; wel zijn we wat stijf van de Spartaanse harde bedden. Bij het overigens zeer goede ontbijt zien we pas hoe enorm veel gasten er verblijven, mogelijk vanwege een congres; gisteren viel ons alleen de grote groep Eritreeërs op. Het is al zonnig, maar nog fris als we vertrekken. Op basis van de stadsplattegrond en Maps.me rijden we de stad uit; zoals verwacht is het nog heerlijk rustig. Na Obernhausen raken we het spoor bijster. De fietsroutes houden soms ineens op, waardoor we ons doel twee keer verleggen: eerst richting Seligenstadt, maar als we vastlopen rijden we zuidwaarts richting Rodgau. Daarvóór pakken we de goede route op naar Aschaffenburg. Qua richting, maar minder qua wegdek. Maar de omgeving doet veel en dan neem je door de bossen de gravelwegen voor lief. De laatste km ’s rijden we over een graveldijkje langs de Main, we kruisen de rivier via de spoorbrug en zijn dan snel in Aschaffenburg. Op de Schlossplatz is het nog markt. We scoren een espresso en cappuccino bij een crêpetentje en eten er onze broodjes, heerlijk in de zon!

Bij de VVV haal ik een plattegrond, waarmee we de route de stad uit vinden. Die loopt over de Würzburgerstrasse, de oude verbindingsweg door de dorpen. Nu we de Main verlaten moeten we behoorlijk klimmen richting Haibach en daarna blijft de weg stijgen en dalen, zó dat er aan het eind van de dag bijna 1000 klimmeters op de teller staan. Tijdens een van de klimmetjes stop ik bij een fietser die van Noorwegen naar Japan onderweg zegt te zijn. Hij zei dat hij vanochtend al om 2:00 u uit Mainz vertrokken was! Hij had moeite met de heuvels van dit gebied, het natuurpark Bayerischer Spessart, wat óns wel aanspreekt! In eerste instantie rijden we tot het motel aan de autobaan bij Rohrbrunn, maar vinden het als plek voor de nacht niet erg gezellig. We eten er een goulashsoep en besluiten na 70 km om er ook de 25 km ’s naar Wertheim maar aan vast te pakken.

De eerste km ‘s klimt het weer flink, maar daarna gaat het prettig op en af en vervolgens dalen we weer naar de Main, waarvan we sinds de lunch een enorme bocht hebben afgesneden. Langs de Main rijdend bereiken we Wertheim, waar het Osterfest gehouden wordt, met demonstraties van de brandweer en het gehele Middeleeuwse stadje lijkt één grote braderie. Het eerste hotel vinden we wat prijzig, voor de jeugdherberg moeten we de zijrivier de Tauber over en fors klimmen naar de bovenstad. Dan blijkt de herberg al lang gesloten! Bij de VVV in het centrum heeft men andere opties, en zo komen we midden in het centrum terecht. Ik bel de eigenaresse en als we op haar zitten te wachten komt er ook nog een Frans stel die een kamer zoekt. Hij heeft zijn zadelpen gebroken. Rond vijf uur kunnen we op onze kamer, een heerlijke douche, de samenvatting van Parijs-Roubaix op tv, en daarna gaan we het stadje in. Eerst maar eens een terrasje voor onze tweede koffie van de dag en voor mij een witbier. Het is nog steeds zonnig, bijna windstil; het is een prachtige dag geweest.

Wat later kijken we naar de opties voor het avondeten. We laten ons verleiden door een restaurantje dat Flammkuchen serveert. Een rechthoekige dunne pizza, die prima smaakt. We lopen nog even door de nauwe straatjes, waar het inmiddels rustig is. Terug in het hotel maak ik mijn verslag, waarna we bij de Italiaan aan de Main onze cafeïnebehoefte op peil houden.

Het was een heel goede eerste fietsdag. Heerlijk weer en  vooral de tweede helft een hele mooie route met veel bloeiende bomen. Helaas vonden veel motorrijders het ook een mooie dag om erop uit te trekken. We hebben ook alweer de eerste koolzaadvelden gezien.

Wertheim is een aardig, echt Duits stadje met vakwerkhuizen. Een leuke plaats om een avond door te brengen. Het was vandaag wel heel druk hier vanwege de Paasmarkt en er stonden ook overal dure auto’s. Omdat het zo’n heerlijk weer was konden we lekker buiten zitten om koffie/bier te drinken. Hopelijk hebben we morgen niet al te stijve spieren.

Foto’s