26 mei (Athene)

Na een prima nacht slapen we nog een half uurtje uit. Het regent!  Ik haal broodjes en we maken ons ontbijt zelf. Als we naar het centrum wandelen is het al droog, de zon schijnt, maar het wordt vandaag niet zo warm. We bekijken de tweedehandswinkeltjes rondom het Avissyniasplein. Het varieert van rommel tot waardevolle spullen, alles ligt, misschien al jaren, op een koper te wachten. We drinken er een espresso en kijken hoe iemand zijn kraam opbouwt.

We kijken even in de kerk in de Agiou Fiipou, ook die is vanbinnen rijk gedecoreerd. Ernaast staat nog een mooi en klein oud kerkje. Daarna lopen we nog wat verder de wijk Plaka in. Leuke winkels;  in een straat vinden we meerdere winkels die in Byzantijnse zaken gespecialiseerd zijn, de een in kelken voor de kerkdienst, een ander in misgewaden, in kroonluchters, in hoeden voor de prelaten; hier is de kerk nog springlevend.

Ons volgende doel is een museum voor Griekse Volksmuziek instrumenten in de Diogenousstraat. Charmant, héél rustig, gratis, dat alle Griekse muziekinstrumenten uit de volksmuziek toont en via talloze koptelefoons kun je ook horen hoe ze klinken. We eten ons brood in de binnentuin, terwijl we daar twee grote schildpadden op het gras rond zien schuifelen. We lopen langs de toren van de winden en de oude agora, destijds het politieke hart van Athene. We zijn dan op weg naar het Heracleidonmuseum voor kunst en wiskunde, met een collectie van o.a. M.C. Escher. Het blijkt helaas gesloten. Na op het Agion Asomatonplein nog een espresso te hebben gedronken, lopen we terug naar ons hostel. Tijd voor een siësta.

Na ons opgefrist te hebben gaan we in de keuken wat eten en zijn op weg naar een espresso als we de groep Chinese vrouwen (5) tegenkomen, die ik vanochtend al in fietstenue had zien vertrekken. We raken in gesprek en worden uitgenodigd om met hen mee te eten. Ze zijn dat nu aan het bereiden. We gaan nog even pinnen, want op veel plaatsen, zo ook het hostel, heeft men liever of alleen cashbetalingen. Een snelle espresso, wat ijs inkopen als nagerecht en als we terugkomen, wacht men al op ons. Het gerecht lijkt op grote ravioli, deegzakjes gevuld met een combinatie van gehakt, groenten en kruiden. Heerlijk!

Zij blijken half februari al naar Europa, naar Nederland te zijn gekomen en in 90 dagen Europa rond te reizen per trein en met hun vouwfietsen op allerlei plaatsen tochten te maken, rond Lissabon, Parijs, Athene, straks nog in Italië en zelfs Finland. Leuk om zo ’n groep enthousiaste vrouwen (van onze leeftijd) mee te maken.

In het hostel is een groep Franse scholieren uit Brest aangekomen; we praten nog even met de leraressen.Zojuist nog even contact met Prudence uit Maine, die net haar reisgenoot uit de buurt van Boston ontmoet heeft. Het gaat over wat de charme is van jeugdherbergen voor zestigers. Meer dan voldoende: contact, uitwisseling, inspiratie!

Het was een fijne dag vandaag. We hebben nu alles te voet gedaan en dat heeft ook zijn voordelen, want dan hoef je niet zo veel op het verkeer te letten en zie je veel meer. Wij zitten al in een volksbuurt en we liepen ook door verschillende buurten en regelmatig kwam je dan aardige plekjes tegen, ook minder leuke trouwens; er zijn veel mensen werkloos en je ziet zo ook veel armoe.

Het muziekinstrumentenmuseum was heel leuk; ik miste alleen de accordeons.

Het eten met de vijf Chinese vrouwen was heel grappig; zij hebben hun eigen bord en stokjes bij zich en ook een pan om de pasta in te koken. Slechts één van hen sprak Engels, maar met gebarentaal kom je ook een heel eind. Wij hadden ijs gekocht als toetje. Dat wilden ze eerst niet, maar later bleken ze het heerlijk te vinden, dus dat was een goede keuze van ons. Zo’n onverwachte uitnodiging is altijd leuk.