14 april (Regensburg - Neẞlbach, 101 km)

Na een goede nacht in de onderste van twee stapelbedden staat er een goede vrijdag-ontbijt te wachten: geen vleesbeleg; verder prima. We zullen vandaag merken dat Karfreitag een vrije dag en een rustdag is en als vanouds een  katholieke vastendag. In Duitsland is dan ook muziek taboe. Voor vertrek lukt het om de jeugdherberg in Passau voor morgen te reserveren.

Het is droog, maar met 9°C. nog fris. Vandaag volgen we afwisselend delen van de Donauroute en deels de Bundesstrasse, die door het ontbreken van vrachtverkeer, heerlijk rustig is. Al om 10:00 u drinken we koffie in een bakkerswinkel in Wörth. Een van de weinige winkels die we vandaag open treffen. Een eind verder kruisen we de autobaan weer om dichter langs de Donau te fietsen. Vaak zie je er weinig van, omdat de rivier achter de dijk verscholen ligt. Soms heb je wél zicht op de brede stroom, met een enkel vrachtschip en hier en daar oeverbosjes. Het dal is vandaag over het alge­meen nogal breed (meerdere km ’s ) met wat verder van de rivier hogere heuvels. Wat de afgelopen dagen ook al opgevallen is, is dat er nauwelijks vee graast. Gisteren ergens één schaaps­kudde, en vandaag voor het eerst koeien bij een boerderij, een wei vol paarden en bij onze overnachtingsplek vanmiddag een wei vol Schotse hooglanders.

Onze middagpauze houden we om 12:30 u na meer dan 60 km op het stationsplein in Bogen. De zon is nog niet zo warm; we zijn blij dat we binnen koffie kunnen drinken.

Op het centrale plein in Deggendorf, heerlijk op een bankje in de zon, nemen we nog een volgende pauze. Omdat het nog zo vroeg is, (de westenwind is ons vandaag weer ter wille geweest) besluiten we verder te rijden. Als we in Winzer komen, blijkt het pension volgeboekt en bij een ander adres is niemand thuis. Dan reserveren we maar in Nesslbach, waar we nu verblijven. Een prima hotel; we douchen, doen een dutje en krijgen een prima vismaaltijd, waar weinig vasten aan is. Wederom een prima fietsdag (meer dan 100 km).

Het fietsen ging weer prima vandaag, hoewel ik vanmorgen nog niet zo goed op gang kwam. Na een km of 15 zagen we op de helling “het Walhalla”, een nép Griekse tempel . Op zich wel grappig, maar het past hier niet, vind ik.

Behalve onze vis en salade hebben we een heel lekker toetje genomen (wat we bijna nooit doen); gebakken appel met notenijs en slagroom. We waren echt aan het vasten!

Morgen hebben we een korte route naar Passau, dan hebben we weer volop tijd voor de stad.