15 april (Neẞlbach – Passau, 36 km)

Vannacht werd ik wakker met hoofdpijn. Het is lastig als je steeds maar in dezelfde droom terechtkomt. Paracetamol zorgt ervoor dat ik zonder hoofdpijn, maar met een zwaar hoofd opsta. We nemen de tijd om goed te ontbijten. Het is droog, maar met 9°C. nog fris als we vertrekken. De weg, het fietspad en de Donau liggen vlak naast elkaar, zodat we afwisselen als dat uitkomt. Vandaag is het wel weer drukker dan gisteren, daarom nemen we de gravelpaden soms op de koop toe.

In Windorf stoppen we bij een supermarkt, maar dat is in alle opzichten een mislukking: de espresso en de koffie smaken nergens naar en er is geen toilet. Iets verder gaat het zachtjes regenen, we doen toch maar ons jack aan. Het is jammer dat het niet zonnig is, de Donau is hier echt fotogeniek. De laatste km ’s zijn dat minder. De entree in Passau is wat rommelig. Toch zitten we rond 11:00 u bij een bakkerswinkel aan de voet van de kathedraal met goede espresso en cappuccino en een prima bosbestaart.

We halen nog een plattegrond en wat informatie bij de VVV. Daarna gaan we de hangbrug over en de tunnel door richting de rivier de Ilz, naast de Inn de tweede rivier die hier in de Donau uitkomt. Met Leon en Niels hebben we hier al eens op de camping gestaan. Voor de jeugdherberg moeten we extreem steil klimmen: 22% over een soort kinderkopjes. Na een tijdje houd ik dat voor gezien en loop ik samen met Eugenie het laatste stuk naar boven. De jeugdherberg is een van de bijgebouwen van de vesting Oberhaus die majestueus boven de Donau uittorent. We checken in, eten onze laatste boterhammen en doen een dutje.

Daarna gaan we door de vesting via allerlei trappen de steile helling af naar het centrum. Zoals alle toeristen wandelen we naar de Dreiflüsseneck, hier is de stad heel rustig; tegen de wind lopen we langs de Inn, langs de kades waar vroeger de zoutschepen aanmeerden. Dan gaan we naar de barok­ke Stephansdom. Ornamenten en beelden met dezelfde functie kennen telkens kleine variaties. Op de Domplatz kunnen we bij een van de marktkraampjes nog juist een espresso drinken, voor ze helemaal zijn afgebroken. De kunstwinkeltjes in de Höllgasse lijken er alleen voor toeristen. We moeten nog wachten voor een stadsgids die met zijn groep dit nauwe straatje blokkeert. In het stadhuis kunnen we alleen de grote zaal bekijken, omdat de andere wegens een huwelijk bezet is, een van de acht van vandaag! Vanochtend zijn we hier ook al een bruidsstoet tegengekomen.

Via de trapjes klimmen we weer naar de vesting Oberhaus. We bezoeken er de historische tentoonstelling die zeer breed gesorteerd is, van de steentijd, via de Romeinen, de stad in de middeleeuwen (o.a. als centrum van de zouthandel), de rol van de kerk, de positie van de Joden (de katholieke kerk heeft hier ook een kwalijke rol gespeeld) en de bouw van het slot. We zijn inmiddels moe en blij dat we weer bij de jeugdherberg zijn. Voor we gaan eten schrijf ik het eerste deel van het verslag, bel met Wilma, douche en schuif dan aan voor het eten: kip-cordon bleu, diverse groenten, aardappelkroketjes en diverse salades. Hulde aan het jeugdherbergeten! Daarna gaan we bij het restaurant naast het kasteel nog een espresso drinken. Hier heb je werkelijk een prachtig uitzicht op de stad!

We zijn nu een week onderweg. Van de kleine kwaaltjes (last van mijn heup met traplopen), is alleen een permanent vermoeid gevoel in de spieren over, maar dat kennen we van eerdere tochten.

Wat het weer betreft was het fijn dat we niet veel hoefden te fietsen. De jeugdherberg ligt erg mooi, maar het was flink klimmen er naar toe.

Passau is een mooie stad, wel erg toeristisch. Er waren nu al een aantal  bussen en grote cruise­schepen, dus dat zal in de zomer nog wel veel erger zijn. De Dom is mooi van buiten, maar in de kerk wel erg bombastisch. We hebben ook het museum in vesting Oberhaus bezocht, wat zeker de moeite waard was.