zondag 26 mei (Adamclisi – Călăraşi, 92 km)

Om 7:00 u op na een goede nacht. Het duurt beneden even eer er ontbijt is; in de tussentijd staan de fietsen bepakt. Dit is een pension waar het personeel de chef moet bellen als je met kaart wil betalen. Dus toch maar cash als de chef daarvoor uit bed moet komen. Het is een prachtige, rustige, zonnige zondagochtend als we vertrekken en naar het dorp dalen; aan het eind van het dorp zien we nog de Romeinse vestingwerken. De dalen zijn hier dieper, dus daarna weer een fikse klim; de hellingen zijn echter niet zo steil. De weg voert deels door de bossen en we hebben regelmatig mooie uitzichten. Na 26 km pauzeren we op het terras in Băneasa, tussen de andere mensen die hier genieten van hun zondagochtend. Een koffie, koek en een yoghurtje en verder maar weer. Het gaat heel ontspannen en we schieten goed op, ware het niet dat dit de dag van de korte ontmoetingen wordt: een Argentijns stel, op pad in heel Europa, een Zwitsers stel aan hun tweede reis bezig met veel te veel bagage (maar géén flesje olie om de ketting te smeren) en nog twee Duitse stellen, met tent onderweg in een regio met weinig campings. Het is ook wel logisch dat we ze ontmoeten, want we rijden nu deels de Donauroute in tegengestelde richting. We delen met allen het leuke van onderweg zijn, zeker op deze perfecte dag!

In Ostrov hopen we te kunnen pauzeren, maar het dorp ligt een stuk beneden de weg en we zijn voorbij het enige tentje voor we er erg in hebben. We hebben hier regelmatig zicht op de Donau, die hier uit drie parallelle stromen bestaat. Dan komen we nog een stel Duitsers tegen die een rondje rijden, waarbij de bagage wordt doorgebracht. Ze moeten terug naar de picknick bij hun bus. We lunchen uiteindelijk op de binnenplaats van het klooster Dervent, met een bewogen geschiedenis van meer dan 1000 jaar. De meeste bezoekers zijn bedevaartgangers; we zien ook dat er een speciale maaltijd voor hen klaar staat.

Daarna zien we in de verte Silistra opdoemen, de Bulgaarse grensstad, We dalen er naar toe en overwegen wat te doen. Het oorspronkelijke plan was om dáár te overnachten en morgen pas het Donauveer te nemen. We kunnen ook doorrijden en nu dat veer nemen. Omdat we vroeg zijn (14:00 u) kiezen we voor een kort bezoek aan Silistra. We zijn snel door de douane omdat er maar één grenspost is waar de Roemeense en Bulgaarse beambten letterlijk naast elkaar zitten. We doen wat aan sightseeing in deze stad die bestaat uit immense betonkolossen in de buitenwijken en heel diverse rommelige laagbouw in het centrum. Het is er zéér rustig; het lijkt wel een siësta. In het park aan de Donau genieten de mensen duidelijk van de zondagsrust. Daar sluiten we ons bij aan! Tegen vieren zijn we weer over de grens en bij de veerdam en wachten op de pont die ons overzet. Dat duurt een hele tijd én we varen nog lang voor we een uurtje later aan de overkant zijn. Daardoor is het pas rond 17:30 u dat we in Călăraşi ons pension bereiken.

Er is plaats, we douchen en gaan de plaats in voor boodschappen en een maaltijd. De stad van bijna 300.000 inwoners, lijkt uit louter laagbouw te bestaan; ook weer van alles door elkaar, met brede lanen ertussen. Toevallig vinden we een Lidl; de meeste restaurants zijn dicht. Dus toch maar een spaghetti-broccoli en salade bij een Italiaan en als we bijna terug zijn, blijkt er op 300 m van ons pension een prima tent te zitten. Op het terras schrijf ik het eerste deel van mijn stukje, omdat het er lekker koel is, terwijl het snel donker wordt. Een prima dag!

Vanochtend had ik gelukkig nauwelijks nog last van mijn teen, ook het lopen ging weer goed vandaag. We hebben een heerlijke dag gehad. Een heel mooie, afwisselende route, bijna geen wind, leuke ontmoetingen en ook nog van alles bekeken. Hopelijk hebben we morgen weer zo’n dag.