zondag 19 mei (Comrat – Cahul, 80 km)

Om 7:00 u op na een goede nacht. De ontbijtzaal is nog gesloten als we beneden komen. “Er is ontbijt vanaf zes uur” werd bij onze komst verzekerd. De vrouw die gisteravond nog in de gang aan het strijken was, zit te slapen in een stoel naast de eetzaal. Ze wordt wakker en gaat het ontbijt maken: wat brood en geitenkaas, tomaat en paprika. Het lijkt nog over van het feest van gisteren. Dat zij zo in een stoel de nacht door moet brengen, vind ik beneden peil.

Om 8:00 u gaan we op weg, het is zonnig, maar het wordt iets minder warm dan gisteren. Nog steeds NO-wind schuin van achteren en het meest comfortabel: we houden de eerste 42 km naar het zuiden het dal aan met het riviertje dat twee keer overgaat in een meertje en na 40 km overgaat in een stuwmeer. Deze grotendeels vlakke en goede weg, heel rustig op zondag, geeft ons de kans de spieren los te rijden. (Is wel nodig!) Bij Congaz (na 22km) al een espresso bij een tankstation en als we het dal verlaten, stoppen we bij een volgend station voor een pizza en een cola. Hier kijken we ook even of het loont de weg naar het zuiden te blijven volgen tot Vulcăneşti, waarbij we weer een stukje door de Oekraïne zouden rijden. Toch maar niet, omdat we in V. niet zeker zijn van overnachtingsplaatsen.

Uitstelgedrag helpt niet: rond 11:00 u buigen we over de R38 af naar het westen voor de laatste 35 km (iets slechter wegdek) en de R38 weer vier of vijf riviertjes zoals gisteren. Dus weer klimmen en dalen! Iets over de helft lunchen we in een parkje bij een kruisbeeld. Hoewel het warm is gaat het laatste deel voorspoedig en rond 14:30 u dalen we naar Cahul, ook een provinciehoofdstad. We rijden meteen door naar het hotel dat we hadden gevonden, Er is plaats, maar het hele restaurant zit nog vol lunchende mensen; dat vraagt even geduld. We brengen de bagage naar boven en eerst maar een pilsje. Na het douchen kijk ik naar de tijdrit in de Giro, Eugenie doet een dutje. Wat later lopen we het centrum in voor wat boodschappen. We eten beneden in de binnentuin. Paella! Hier schrijf ik ook mijn stukje, weer tevreden over een mooie pittige dag.

De eerste 40 km waren heel prettig, goede weg, heerlijk rustig. Daarna was het weer harder werken, maar dat is ook weer gelukt. De gasten die hier rond drie uur zaten te eten, hadden duidelijk iets te vieren. Ze waren allemaal op hun feestelijkst gekleed met veel prachtig geborduurde bloezen, ook de kinderen hadden folkloristische kleding aan. Op het plein hiernaast draaide  vanmiddag een openluchtfilm en nu is er live volksmuziek, waar we naar gaan luisteren.