vrijdag 7 juni (Târgu Jiu – Drobeta-Targu Severin, 86 km)

Na een prima nacht om 7:00 u op; een uurtje later zijn we op weg. Het is al zonnig; er staat weinig (zw)-wind. De DN67 is goed en rustig; er passeren vandaag maar een tiental vrachtauto’s. Gaandeweg komen we in een gebied waar nog wat mist hangt; door de zonnewarmte klaart dat op. De eerste 20 km hebben we een bijna kaarsrechte weg, door een breed dal met hier en daar een klein klimmetje na een zijriviertje. Tijd voor een eerste stop voor koek en koffie bij een tankstation. We hebben namelijk het idee dat er weinig dorpen aan deze weg liggen met een aanbod van koffie. Het gaat zo voorspoedig dat we rond de middag al 60 km gereden hebben (Ciovârnăşani). We stoppen na een steile afdaling bij een winkel voor extra water, espresso en een tomaatje bij onze lunch op het terras. Het is  inmiddels 30°C.

We stijgen héél geleidelijk een dal in, met het riviertje stroomopwaarts. Na een tijdje gaat de weg haaks op de rivier het dal uit (10%, een kleine Redoute). Boven zien we de raffinaderij en de elektriciteitscentrale van Turnu Severin al liggen. Niet bepaald een mooie, maar over de licht dalende weg wel gemakkelijke manier om de stad in te rijden. We buigen af naar de Strada Crisan, een voetgangerszone die bijna doorloopt tot de Donau. Na een keer navragen, vinden we ons hostel. Dat komt ook omdat bij de meeste huizen het huisnummer niet zichtbaar is. Ons hostel zit in het zelfde gebouw waar ooit een cultureel centrum was. Nu is de centrale ruimte een textielbazaar. We hebben een sobere, maar prima kamer. We laten onze spullen achter, eten nog wat en gaan dan meteen de stad in.

Ons doel is het museum Portilor de Fier (Museum van de IJzeren Poort). De regio van de IJzeren Poort, de doorgang van de Donau door het gebergte, vormt de grondslag, qua biologie (dieren uit de streek), klederdrachten en geschiedenis (restanten van een oude Romeinse brug en andere ruïnes). Alles ondergebracht in een statige, pas gerenoveerde school met een modern gebouw er vlak bij. Via de moderne ingang komen we binnen, kopen kaartjes en vervolgens blijkt alles tegen te vallen: het oude gebouw met de maquette van de Romeinse brug is gesloten; de dieren- en klederdrachtafdeling zijn heel beperkt (ontbrekende documentatie of alleen in het Roemeens). Idem voor de kunstafdeling. Buiten is een loopbrug naar een platform met uitzicht op de Donau ook gesloten. De resten van Romeinse bouwwerken zijn, nogal kunstmatig, opnieuw opgemetseld. Mede door de warmte, houden we het bij een kort bezoek. Jammer dat het hoofdgebouw dicht was!

We koelen weer af met een pilsje in de schaduw, doen nog wat boodschappen en rijden, terwijl er een paar regendruppels vallen, richting hostel. Naast ons gebouw wordt een groots kinderfeest gevierd, met dansende en playbackende kinderen op een podium en tafeltjes en stoeltjes op kinderformaat. Zo af en toe hoor je het zoemen van kinderen die elektrische auto’s besturen. Een heel ontspannen sfeer op de late vrijdagmiddag. In het hostel schrijf ik het bovenstaande voor we bij het Grieks restaurant hier tegenover gaan eten. Heerlijk op het terras in de schaduw, met zicht op de ontspannen mensen om ons heen. Een prima slot van de dag!

We hebben vandaag heerlijk gefietst. Het was weer een heel mooie route en het was niet echt druk op de weg. Deze stad (Drobeta-Targu Severin) is niet heel bijzonder, maar de sfeer is prima.