dinsdag 7 mei (Beclean – Vatra Dornei, 31 km per fiets; de rest per trein)

Om 16:30 u net terug van een wandeling naar het centrum van Valtra Dornei, terwijl het 4°C. is en er natte sneeuw valt. We hadden vanochtend niet verwacht in deze omstandigheden op deze plaats te zijn.

Om 7:30 u op na een goede nacht. We maken zelf ons ontbijt en trekken voor ons vertrek al onze regenkleding  aan: we krijgen een natte dag! Na een paar km over de E58 pakken we de weg door het dal naar Nimigea, rustig, maar met gaten. Iets verder komen we weer op de DN17D, deel van de Limes-route. Een prima weg maar met autoverkeer in de regen ook niet alles. Na 20 km vinden we dat we onze eerste espresso verdiend hebben en stoppen bij een tankstation. Elf km verder bereiken we Năsăud, een wat grotere plaats met een station. Eerst haal ik nog een o-ringetje om mijn fietspomp te repareren.

Ons plan was oorspronkelijk door te rijden tot Maieru (aan de voet van de Karpaten) en morgen via de Rotundapas het centrale massief over te steken. De vraag is of dat met dit weer zinvol is. Het Limes-boekje gaf al aan dat er ook een trein is die via tunnels het massief doorkruist. Voor ons een betere optie, nu er sneeuw op de passen ligt. Tegen 11:30 u zijn we op het station; bij het loket komt een vrouw tolken die ook met de trein mee moet: een half uurtje later hijsen we onze fietsen omhoog naar het achterste bordes. Vervolgens warmen we ons op tijdens een heel comfortabele treinrit, terwijl we een deel van de route, die we anders gefietst zouden hebben, naast ons zien. Als we hoger komen sneeuwt het inderdaad en twee uur later is het aan de andere kant van het bergmassief koud en nat in Vatra Dornei in de streek Bukovina.

Als we bij het station de brug over de rivier de Dorna oversteken, krijgen we de indruk dat deze stad een combinatie is van een kuuroord en een skiresort, het straalt de vergane glorie uit van beide. Ons hotel van eerste keuze blijkt gesloten, iets verder vinden we een prima pension. Pension Beatrice dit keer, (typisch dat ze bijna allemaal vrouwennamen hebben). Kleren te drogen hangen, wat rusten en daarna toch maar de stad in voor een espresso en een stukje pizza. We lopen ook nog even naar de kathedraal Sfânta Treime, die een beneden- en een bovenkerk blijkt te hebben. Met dit weer is de benedenkerk een sfeervolle en gastvrije plek. Daarna de natte sneeuw weer in…..

Het was jammer dat het regende, want de route was mooi. De onverwachte treinreis door de Karpaten was heel mooi. Soms zie je alleen donkere naaldbomen en dan weer bergweiden met een kudde schapen.  Er zijn prachtige hellingen die ook nog golvend zijn, met heggetjes ertussen. Boven in de bergen lag nog veel sneeuw.

We eten bij het motel op de hoek, waar op de begane grond een restaurant met traditionele keuken gevestigd is. De lokale gerechten smaken uitstekend! Een goed besluit van een wat verrassende, maar prima dag!