dinsdag 21 mei (Galaţi – Tulcea, 81 km)

Ook vandaag weer om 7:00 u op na een prima nacht. We maken zelf ons brood en zijn al voor achten op pad. We gaan direct maar de veerpont, kopen kaartjes bij het loket, en zien de catamaran aanleggen. Niet zoals in Nederland roll on roll off; de pont wordt midscheeps geladen en gelost. Eerst komen de opleggers aan boord die een bocht maken en in de lengte van het schip gaan staan. Dan personenauto’s die achteruit naar hun plek gedirigeerd worden. Tenslotte nog twee korte vrachtauto’s overdwars. Het oogt een beetje als een derde wereldland. Na ons komen er nóg twee fietsers met bepakking de pont op. Het blijken twee Oostenrijkers die dit jaar het laatste stuk van de Donauroute tot aan Tulcea fietsen. Ze zijn acht jaar met deze route bezig geweest. Iets over half negen bereiken we de overkant van de hier heel brede Donau.

We rijden nu oostwaarts, met links van ons het vlakke landschap van de Donau, en een aantal meren en landerijen, rechts van ons doemen de heuvels van het nationaal park Munţii Măcinului op. We hebben soms wat steun van de zuidenwind. Na 13 km komen we op een wat grotere weg, de E87, goed en niet eens zo druk. In Luncaviţa na 27 km hebben we net de Oostenrijkers, Rudi en Gerhard weer ingehaald. Tijd voor een koffiestop bij een winkeltje waar ze alleen oploskoffie hebben. Ook daar zijn we tevreden mee. We praten wat over hun Donauproject en beroepen. Gerhard zit in de landbouwmachines, Rudi is leerlingbegeleider techniek.

De weg slingert zich om de uitlopers van de heuvels rechts van ons, en stijgt en daalt weer behoorlijk, maar biedt wél heel mooie uitzichten. Rond 11:30 u pauzeren we in Isaccea, terwijl Rudi en Gerhard doorrijden. We lunchen in de schaduw, want de zon is weer warm (>30°C.). In Somova komen we beiden weer tegen op een terras. Tijd voor cola. Het laatste stuk rijden we ongeveer gezamenlijk d.w.z. als het erg steil wordt, moet Gerhard i.v.m. zijn dikke buik en zware bepakking lopen en daarna halen ze ons weer in. Nog een foto ter afscheid bij het plaatsnaambord van Tulcea. We gaan naar het hostel dat ik gevonden had, maar het leek eerder een asiel. Vlak bij de Donau hebben we meer geluk.

Een prima pension! We zetten de spullen boven en starten met een pilsje. Dan gaan we douchen, kijken Giro of doen een dutje. Als de regen weer is opgehouden, lopen we over de boulevard aan het water richting centrum. Tulcea ligt aan  de buitenbocht van de meanderende Donau. De boulevard en de flats erom heen maken een verwaarloosde indruk. Op het plein spelen mannen schaak op een groot schaakveld met grote schaakstukken. We gaan eten in een visrestaurant. Door miscommunicatie komt er veel te veel, maar heel lekkere vis op tafel. Nu drinken we nog een koffie in ons pension, terwijl dit verslag vordert. Het was een heel ontspannen dag, prettig na de laatste drie pittige dagen!

De pont over de Donau was heel leuk. Verder ging het fietsen vandaag een stuk beter dan de vorige dagen, hoewel we ook regelmatig de wind schuin tegen hadden. Het wegdek was heel goed en het was niet zo druk op de weg. Het was gezellig om over de  boulevard langs de Donau in Tulcea te wandelen. Alles bij elkaar weer een fijne dag.