6 juni Turku / Åbo

Als we wakker worden zijn we nog een beetje duf. De luchtverversing? We lagen gelukkig ver van de machinekamer. Er staat een, voor een jeugdherberg, zeer goed ontbijt klaar, waar we de tijd voor nemen. Daarna bekijkt Eugenie wat er hier zoal te doen is. Aan een stad die uitgroeide tot de grootste van Finland en tot 1809 zelfs hoofdstad was, moet je wat aandacht schenken. Ik reserveer een hotel voor morgenavond.

Tegen tienen rijden we langs het water op richting centrum, zien dat er een pontje is waarmee we naar de overkant kunnen richting de wijk Klosterbakken. Dit is een van de weinige wijken met houten huizen die bij de grote stadsbrand van 1827 niet verwoest is. De hele wijk is nu een soort openlucht museum waar bijna alle huizen toegankelijk zijn en waar de ambachten gepresenteerd worden die er rond 1800 werden uitgeoefend. Dat geeft een heel goed beeld van het leven destijds.

De kathedraal uit de 13e eeuw mogen we ook niet missen. Ooit een katholieke kerk met 42 altaren gewijd aan diverse heiligen; na de reformatie de belangrijkste Lutherse kerk, waar die altaren plaats gemaakt hebben voor tientallen graftombes en gedenktekens voor vele belangrijke Finnen uit de historie. De kerk biedt een heel ingetogen sfeer, versterkt door drie zangers die aan het oefenen zijn. Een daarvan hadden we al gezien in het kerkcafé, naast de hoofdingang, waar we koffie dronken en een beetje opwarmden, omdat er een koude wind staat. (11°C.)

We gaan vervolgens naar Aboa Vetus / Ars Nova, één museum dat twee heel diverse gebieden huisvest. Aan de ene kant is het een museum voor hedendaagse kunst, waar we de tijdelijke collectie met werk van de Oekraïense Maria Prymatšenkon bekijken en een thematentoonstelling over reizen. De andere kant vergt meer toelichting. Consul von Rettig had hier een landhuis en park dat aangelegd was op een terrein waar eeuwen geleden een deel van de oude stad was. Toen dat deel afbrandde of gesloopt is, zijn de kelders in de grond blijven zitten, onder het park. Twintig jaar geleden heeft men die weer blootgelegd en er bleken zéér oude resten van huizen verborgen te zijn. Over deze oppervlakte is nu het tweede deel van het museum gebouwd en op het dak ervan is het park hersteld. Ook deze tentoonstelling over de periode vóór 1800 is bijzonder interessant.

In het moderne centrum kopen we nieuwe fietshandschoenen en gaan een kijkje nemen in de markthal, die veel lijkt op die in Helsinki. We komen er twee Duitse fietsers tegen die een jaar uittrekken voor een fietsreis van Leipzig naar Rusland. We wisselen ervaringen uit, ook over wat ons in Zweden te wachten staat. Daarna rijden we terug naar ons hostel, doen een dutje en ik begin vast met dit verslag.

Het openluchtmuseum met de houten huizen was echt heel bijzonder en gelukkig waren er weinig toeristen. Ook in de kerk was het heel rustig.

Het fietsen langs de rivier de Aura en door de stad is heel ontspannend. Het is fijn dat we hier kunnen fietsen, want we zitten wat verder van het centrum. Maar we zitten wel dicht bij de veerboot en dat is morgenvroeg weer fijn. Er wordt hier veel gefietst; je kunt zien dat het een studentenstad is. Het was een leuke dag hier in Turku.

We eten pizza en salade bij een restaurant naast dat van gisteren, doen nog even een boodschap en gaan weer snel naar het hostel, want de lucht is dreigend. Als ik mijn verslag af maak raak ik nog even in gesprek met een chauffeur uit de Oekraïne. Het is voor hem niet makkelijk om redelijk betaald werk te krijgen. Zijn familie komt uit de Donbass-vallei, maar vindt het te beladen om over de oorlog daar te praten.