28 april (Angermünde - Szczecin 76 km)

Na een behoorlijke nacht staat er om 8:00 u beneden een prima ontbijt-buffet klaar. Er zijn nog vijf andere gasten, maar de fietsers die gisteren aankwamen laten zich nog niet zien. Rond 8:40 u gaan we op weg. Het is al zonnig en dat zal de hele dag zo blijven. De wind waait nog steeds uit het zuiden, maar is zo zacht dat de wieken van de meeste windmolens langs de route stil staan. De route gaat vandaag weer op en af, we passeren maar weinig dorpen; het land maakt een lege indruk, maar ook vandaag weer veel koolzaadvelden.

Na 27 km willen we bij een tentje in Vierraden koffie drinken, maar mevrouw komt naar buiten om te zeggen dat ze vandaag gesloten zijn. We hebben zo onze twijfels. Daarna volgt een 13 km lang traject door de oever-bossen langs de rivier de Oder. Pas rond 11:00 u is er bij een biergarten in Gartz wél mogelijkheid voor koffie. Het is er heerlijk in de zon. Over de kasseien rijden we het dorp uit. Vaak rijden we aan de rand van de tweebaansweg, soms is er een vrij liggend fietspad. Dat wordt zelfs beter als we 13 km verder de grens met Polen kruisen.

In de eerste behoorlijke plaats, Przeclaw, maken we onze lunch bij een speeltuintje. In een keer is nu Pools de voertaal van de spelende kinderen en ook valt weer op dat de flats hier, zoals in veel Poolse steden, genummerd zijn met grote volgnummers op de eindgevel. Zo krijgt eenheidsbouw toch nog identiteit. Hier is ook zichtbaar dat er in Polen minder geld is om de flats op te knappen. (Duitsland had de Treuhand.) Ons doel, Szczecin of in het Duits Stettin, is al vanaf ver zichtbaar, maar het kost nog wel een half uurtje voor we de stad inrijden, de bordjes “Centrum” en “Kathedraal” volgen en de VVV bereiken. Daar scoren we een plattegrond en wat toeristische informatie en ik reserveer bij de jeugd-herberg.

Via de “Gouden route”, een boulevard, met in het midden een fiets- en wandeltraject, waarbij op elke kruising het langzaam verkeer voorrang heeft bereiken we de Jeugdherberg. We krijgen een prima tweepersoonskamer. Na een douche en een dutje rijden we terug naar het centrum, gaan even de Oder over voor een koffie op een bankje aan de oever. Hier genieten we in de zon van het  uitzicht op deze stad met allure, met een Duits en Zweeds verleden.

Daarna doorkruisen we het oude centrum en bekijken de binnenplaats van het slot van de Hertogen van Pommeren. Van buiten af heeft dit gebouw wel wat weg van een vierkante slagroomtaart van een bakker die graag uitbundig garneert. Op de binnenplaats is ook een oudere klokkentoren zichtbaar, die in het gebouw is opgenomen. De ogen in het gezicht volgen de grote wijzer op zijn rondgang, in de mond is de datum zichtbaar, maar op onze foto kunnen we 28 niet aflezen als 2-8 maar als 2-duif. In het slot gaat juist een concert beginnen (om 18:00 u?) ; de concertgangers zijn duidelijk van de toeristen te onderscheiden. We bezoeken ook nog even de Jacobs-kerk. Er naast staan panelen met de Jacobsroutes vanuit deze streek en een uitleg wat deze bedevaarten voor uitwisseling tussen de landen betekend hebben.

Iets verder eten we in een overdekte biergarten; prima vis en vlees, frites of aardappels met salade, vandaag houden we het wat sober. We fietsen weer terug via de gouden route. Aan het eind daarvan ligt een park, Plac Jasne Blonia, waar iedereen op zijn of haar manier geniet van de avondzon op een zaterdagavond. Flanerend, joggend, fietsend steppend, skatend en een groepje van zo’n twintig mensen zelfs flamenco dansend bij het gedenkteken van de daad(krachtigheid) van de Polen, een beeld met drie adelaars. Bij een laatste espresso observeren we de mensen.

Terug in de jeugdherberg is het nu tijd op het verslag af te ronden, na weer een mooie dag, we wennen langzaam aan het fietsritme.

Het was weer een goede fietsdag. Ik was wel blij dat we wind in de rug en geen regen hadden, want het eerste deel was wel heel open en het waren eindeloos lange rechte wegen.

Stettin is een mooie , behoorlijk grote stad. Er zijn grote straten met prachtige huizen en in het midden veel groenstroken. De kathedraal is in 1944 verwoest en later herbouwd, de buitenkant is wel bijzonder, binnenin niet echt, vond ik.

Omdat het zo’n warm weer was, waren er overal veel mensen op straat en bij de Oder was het gezellig druk langs de kade. Het is leuk om door  zo’n mooie stad te rijden.