18 mei Riga - Cesis (69 km fietsen + 32 km trein)

Na het ontbijt ben ik een beetje besluiteloos: het regent, wat is wijs? Nemen we vanaf hier een stuk de trein en hoever dan wel? Of gaan we gewoon fietsen? Het laatste dus. Het regent niet hard, maar om 8:15 u zitten we nog in de drukte van de ochtendspits. De A2 start zo ongeveer bij het vrijheidsbeeld in het centrum. De eerste km ’s gewoon op de weg, omdat hier vreemd genoeg nog geen fietspad is. In de voorsteden is dat beter geregeld. Ook als het een zesbaans autoweg wordt. Als de A1 aftakt naar Tallinn houdt dat ineens op. Hier is de A2 ons toch écht te druk! Het alternatief dat we kiezen stopt abrupt bij het spoor en gaat andere kant weer verder. Geen nood, we klauteren twee sporen over (dit verslag is niet geschikt voor kinderen!) en rijden even later langs het riviertje de Gauja.

Het is inmiddels droog. Het Gaujadal is het hart van een fraai natuurpark, maar het is niet onze bedoeling dat dal te volgen. Onvermijdelijk zullen we dan op zandwegen terechtkomen. Na een lusje van twaalf km willen we in Garkalne de trein nemen tot aan het punt waar de A2 geen autobaan meer is. Ook in dit lusje blijken de laatste vier km uit een zandweg te bestaan. Vanwege de regen nu geen rul zand, maar de ribbels blijven irritant. Bij het station zijn we blij dat twee mensen aangeven dat dit inderdaad een station is en dat de volgende trein over ca. 40 minuten komt. We rijden nog even het dorpje in voor een koffie bij de supermarkt. Terug op het station zijn we blij dat een van de werkmensen kan aangeven welk perron we moeten hebben, want er staat niets aangegeven.

Om 11:10 u hijsen we onze fietsen de steile trap van de trein op. Kopen kaartjes bij een heel vriendelijke conductrice (€ 3,64!) en nemen er ons gemak van (stukje pizza) tot aan Sigulda. Zo overbruggen we 32 fietskm ‘s. Hier pakken we de A2 weer op, die inmiddels veel rustiger is. Het is bewolkt, ca. 20°C., met een beetje tegenwind. In de eerstvolgende plaats Augšligathe drinken we weer een koffie bij een tankstation, en een snack als lunch. Het miezert een beetje als we vertrekken, uitmondend in een hoosbui, waardoor we maar weer gaan schuilen bij het volgende tankstation. Nu zitten we 14 km verder bij de afslag naar Cesis. Terwijl een onweer overtrekt nemen we soep en maak ik alvast een stukje verslag. Overigens in een prima stemming!

Vanmorgen ging het de stad uitfietsen ondanks de regen eigenlijk prima. We waren blij met zo’n goed fietspad, alleen heel vervelend dat het gewoon stopt wanneer je net aan de verkeerde kant van een zesbaans- snelweg staat. Uiteindelijk is het dan weer grappig als je een tijd later in de trein zit en vervolgens weer lekker gaat fietsen. De trein was zo’n echt boemeltreintje dat om de paar km stopte, waar dan weer een aantal mensen uitstapten op een plek waarvan ik me afvroeg of daar mensen woonden.

Het regent een beetje als we weer wegrijden. Hoe dichter we Cesis naderen, hoe harder het gaat regenen. Met zoveel regen is het ook niet handig om mijn telefoon op het stuur te hebben met Maps.me, zodat we de zijstraat van ons hotel voorbijrijden. Mijn fietscomputer heeft het vandaag al twee keer begeven. Dan rijden we door naar de VVV voor een plattegrond en men reserveert er alvast bij ons hotel. Iets later checken we in, pellen onze natte kleren af en komen weer tot leven onder een warme douche. Daarna willen we het kasteel nog wel bekijken, maar dat is helaas al gesloten.

Cesis is een van de oudste steden van Letland, met kronkelige straatjes en nog veel houten huizen. Op dit moment worden veel straatjes opnieuw geplaveid, helaas met felrode trottoirs, historisch niet zo verantwoord. Het was in de 14e eeuw al een Hanzestad. Het heeft een bewogen verleden. De Letse vlag schijnt uit het Cesis van 1280 te stammen.

We eten weer eens bij een, heel goede, kebabtent. Daarna nog even wat boodschappen, waarbij we een stel tegen komen dat vanuit Dresden per fiets onderweg is via St. Petersburg naar de Noordkaap. We wensen hen veel plezier. Daarna controleer ik de fietsen. De remmen lijden nogal wat met zandwegen en regen, dus een keer poetsen kan geen kwaad. Nu is alles weer in orde en maak ik nog even dit verslag af.

We waren uiteindelijk kletsnat toen we hier aankwamen, maar dat is niet echt een probleem als je bij een hotel aankomt, want dan kun je lekker douchen. Het was een beetje jammer dat we niet genoeg tijd hadden om het kasteel te bezichtigen. Cesis is een aardige plaats, waar, zoals in veel plaatsen, allerlei huizen door elkaar staan; soms oude houten huizen , dan weer gewone, dan weer grote herenhuizen. Soms staan daar dan weer appartement-gebouwen tussendoor, maar die heb ik hier nog niet gezien.