19 mei (Cesis – Valka 83 km)

We hebben de fietsen al bepakt, als ons om 8:00 u een prima ontbijtbuffet wacht. Met een goede basis gaan we op weg. Het blijft vandaag droog, meest zonnig, maar ook bewolkt. Door een koude Noordoostenwind wordt het niet warmer dan 20°C. De eerste uren rijden we over een rustiger weg, de P20, die parallel aan het Gaujadal loopt, golvend terrein, en veel bossen die ons wat beschutting bieden tegen de wind. In Valmiera is het na 32 km tijd voor koffie. In het centrum is een bijeenkomst die we niet helemaal kunnen duiden: ongeveer 25 jongeren met kraampjes die zelfgemaakte dingen aanbieden, staan in een grote cirkel opgesteld. Er is ook een grote stand van het leger, met allerlei rupsvoertuigen en diverse wapens. Mogelijk heeft het iets te maken met de viering van 735 jaar Hanzestad. Bij zoveel drukte blijkt het café ernaast nog niet open, zodat we bij het uitrijden van de stad weer bij een tankstation terechtkomen.

We rijden nu weer over de A3, door iets vlakker terrein; de tegenwind is de constante factor. In Strenči is het lunchtijd. Iets meer dan 50 km om 12:00 u maakt hongerig. Het tankstation hier biedt warme soep. We maken onze lunch op een bankje uit de wind, maar in de zon. Heerlijk ontspannen. De laatste 30 km is het landschap opener en hebben we meer last van windstoten. We stoppen af en toe om water te drinken en zijn iets na tweeën in Valka. Dat is een dubbelstad met Valga, aan de andere kant van de grens in Estland. Eerst wilden we nog doorrijden, toch maar even nagevraagd bij de VVV. Vlak bij is een simpel hotel, er is plaats. Het lijkt te gaan om particulieren die de benedenverdieping verhuren. Prima!

Omdat het water in de boiler nog moet worden opgewarmd, komt het bad pas later. We hebben hier één geluk: de TV biedt een Baltische versie van Eurosport met de Giro! Net nu vanmiddag de pittige beklimming van de Zoncolan op het programma staat. Voor het spannend wordt gaan we boodschappen doen en zoeken een plek om nog een kopje koffie te drinken. Als we een “bistro” binnenlopen, heeft men hier een buffet met warme gerechten en hoewel het amper vijf uur is besluiten we om hier maar te eten. Zoveel andere restaurants hebben we niet gezien. Met een koffie na, snel terug voor de slotklim in de Giro. Een ontketende Froome, Dumoulin die weer wat op Yates verliest. Daarna hebben we nog een hele avond om verslag te maken en te ontspannen.

Het was vandaag behoorlijk werken vanwege de wind. De route was weer mooi, gelukkig ook vaak door de bossen. In deze streek komen veel berkebomen voor. Het zonlicht wat tussen de bomen doorkomt is vaak heel mooi en de ondergrond met verschillende mossen en planten is ook mooi. Soms ben je zo hard aan het werken dat je vergeet om rond te kijken.