15 mei ( Jekabpils - Lielvärde 91 km)

15 mei 2018 - Lielvārde, Letland

Na een goede nacht worden we om 7:30 u aan het ontbijt verwacht. Hoewel het nog wat fris is, gaan we op het terras zitten met uitzicht op de heel rustige rivier Daugava. Hier geen golven door schepen of de wind. Met enig geduld wordt er, qua garnering, artistiek verantwoord ontbijt geserveerd. Qua vorm mooi gepocheerde eitjes, paprika, komkommer, kaas, gegrilde rolletjes spek aan een spiesje. De eigenaar had echt zijn best gedaan. Goed en lekker gevoed gaan we iets na achten op weg. Nog even wat bood-schappen bij een supermarkt. Nu is de poort van het Russisch orthodox klooster wel open. Het blijkt het enige klooster voor mannen in Letland te zijn. In de kloosterkerk is een dienst aan de gang waar we alleen vrouwen zien, wél zedig gekleed!

We volgen vandaag fietsroute 7 aan de Zuidzijde van de rivier, die overi-gens de gewone weg P76 volgt. Deze gaat wat meer door de dorpen, en stijgt en daalt wat meer dan de A6 van gisteren, maar qua drukte maakt het niet zoveel uit. We wachten onderweg nog twee keer bij stoplichten omdat men aan de weg aan het werken is. We zijn blij met de kwaliteit van de weg. De wind waait uit het Zuiden, meest van opzij, soms wat tegen, Het begint wat heiig en daardoor een beetje benauwd, maar gaandeweg wordt het weer zonnig. Kortom we genieten van de eerste vijftig km.

We zien hier ook nog de restanten van twee kolchozen, uit de periode dat Letland tijdens de Russische overheersing gedwongen gecollectiviseerd werd. Die dwang betekende ook deportaties van de Letten naar de Goelag en de komst van Russische bewoners. Nog steeds is meer dan 40% van de bevolking Russisch (sprekend). Dat verklaart ook het grote aantal Rus-sisch orthodoxe kerken die we tegen komen. Als we teruggaan in de geschiedenis waren de soldaten / monniken van de Duitse orde (zie de blog van 4 mei) de eersten die de Letten (en ook de Esten en Litouwers) gewapenderwijs tot het Christelijk geloof bekeerden. Hoewel Letland later overheerst werd door Polen, Zweden en Rusland, verklaart dat de lang doorwerkende Duitse invloed, met name in de Hanzesteden.

Ter hoogte van Aizkraukle denken we de brug over de Daugava te nemen, maar we komen er achter dat het eigenlijk een stuwdam is. Eerst nog even een eerste koffie bij een tankstation en daarna rijden we in een soort tunnel door of over de stuwdam. Het waarom van de tunnel ontgaat me.

We kiezen nu weer voor de A6, omdat we in Lielvärde naar de VVV willen gaan. We hebben nieuwe opties nodig voor vanavond, omdat een adres wat ik belde, vol bleek te zitten. We lunchen nog een keer op een bankje bij een bushalte en rijden dan weer over de smalle strook aan de kant van de weg richting de VVV. Ook deze veertig km gaan voorspoedig. We stoppen nog een keer bij een supermarktje voor een beker yoghurt en slechte koffie. Ook hier wordt weer véél alcohol verkocht en bijgekletst.

Kort na half drie zijn we bij de VVV. Een heel vriendelijke man belt voor ons twee adressen (waarschijnlijk hadden wij zelf het eerste ook al gebeld). In het tweede is plaats, maar pas om 17:00 u. Nu ontspannen we bij Panna, een restaurant achter de VVV. Heerlijk op het terras en heb ik al tijd om dit verslag te maken. Wederom zijn we tevreden over onze fietsdag!

We hebben weer heerlijk gefietst en ook de route was weer mooi. We hebben het tot nu toe wel erg getroffen met het weer.

Ik heb net al zitten lezen, want ook dat hoort bij mijn vakantie. Ik ben inmiddels aan mijn zesde boek bezig. Wat is een e-reader toch fijn!

19:00 u bij Panna, nadat we net heerlijk gegeten hebben:

Iets over vijven zijn we terug gefietst naar een vakantiehuisje net buiten Lielvärde. De eigenaar geeft aan dat er ook een tot zwembad gepromo-veerde waterpoel en een huisje met een traditionele hout gestookte sauna bij horen. Ook in het huis is nog een sauna! Wederom een prima plek voor een overnachting., zo’n adres hadden we op internet niet kunnen vinden, om 14:00 u heb je nog niets en een paar uur later zit je weer prima. Dat is toch wel de charme, elke nacht is de setting van de overnachting weer anders!

Foto’s

4 Reacties

  1. Oene Rozendal:
    15 mei 2018
    Hallo Wim en Eugenie,

    Vanwege de meivakantie en drukke gecompimeerde lesweken daarna even niet gereageerd.

    Nu ik de reisverhalen lees, valt het volgende op.
    Een strakke dagindeling , altijd op tijd (begin van de middag) op bestemming en veel koffie op benzinestations.
    En heel vaak goed fietsweer.
    Het lijkt wel of de gemiddelde fietsafstand aan het toenemen is.
    Is de conditie van Eugenie daarvan de oorzaak?

    Ook blijkt dat je overnachtingen niet kunt plannen. Onverwachte adressen zijn vaak het meest aangenaam.

    Geniet nog volop van jullie bijzondere fietstocht.

    Hartelijke groet,

    Oene
  2. Martin Voorn:
    16 mei 2018
    Geweldig dat jullie dit weer ondernemen ik zelf ben een beetje jaloers en denk met plezier aan mijn eigen fietsreizen met marijke en we hebben het er nog vaak over.
    groetjes en veel reisplezier van Martin en Marijke
  3. Joke:
    16 mei 2018
    Eugenie jij zit te genieten van het eten. Wim is de fotograaf , maar aan het bord te zien heeft hij er ook al van hopelijk genoten. En gelukkig weer een slaapplaats 😱
  4. Anita Baart:
    16 mei 2018
    Wat een leuke slaapplaats!