14 juni (Napels – Scauri, 80 km)

We hebben de wekker op 7:30 u gezet, zodat we wat kunnen uitrusten van gisteren en hadden het plan om vanochtend nog in Napels te blijven. Doordat het vannacht zo warm was (defecte airco) hebben we slecht geslapen. Na een redelijk ontbijt buigen we ons over de kaarten om een indeling van de rest van de route naar Rome te maken. Het blijkt beter uit te komen qua overnachtings­mogelijkheden als we vandaag al een behoorlijke afstand afleggen, morgen ook en overmorgen maar 50 km tot Rome te rijden. Dan hebben we vanochtend geen tijd meer voor Napels en dat vinden we geen van beiden erg. We stippelen de route uit die pal naar het noorden de stad door voert.

Iets na negenen trotseren we het plaveisel, de auto’s en de scooters. Het is ook wel een belevenis zo door zo ’n stad te rijden. Aan het eind klimmen we een heuvelrug over en in een redelijk rechte lijn rijden we door een aantal randsteden. Vanwege een stuk eenrichting rijden we in Marano di Napoli nog fout, zodat het pas 11:15 is als we in Qualiano onze eerste espresso verdiend hebben. We eten er een sandwich en ze bestellen de espresso (waar we geduld voor moeten hebben) bij de buren. De kaarsrechte P58 voert ons nu door een landbouwgebied, met om de 10 km een stadje. In Cancello lunchen we met de eerder ingekochte wrap bij een fonteintje, Tot nu toe hebben we steeds naar het noordnoordwesten gereden; naar Mondragone dat aan zee ligt, gaat het meer naar het westen, tegen de wind in. Daar eten we nog een broodje op een terras van een gesloten winkel en vullen iets verder onze watervoorraad weer aan. Het is niet extreem warm, maar dat is een vereiste.

De laatste 27 km naar Scauri gaan heel soepel, wind opzij, of schuin achter, behoorlijke en niet te drukke weg. Bij een tankstation aan de rand van Scauri willen we nog wat drinken, maar de drankservice blijkt er niet meer te zijn. We kiezen het eerste redelijke hotel op onze route en zitten nu op 100 meter van zee in hotel …. Er wordt nog druk verbouwd om de zomerdrukte op te vangen, maar wij krijgen een perfecte kamer. Douchen en een dutje, beide hard nodig! Ik schrijf mijn verslag nu bij een strandtent met uitzicht op de strandstoelen, de ruisende zee op mijn gehoor en een pilsje bij de hand. Het leven is zo slecht nog niet voor ons.

De vorige zin heeft ook iets wrangs. We zijn vandaag op twee plaatsen weer busjes tegengekomen, waar naar ons idee vluchtelingen in vervoerd werden. Overvol, op het heetst van de dag; dat is een ándere werkelijkheid.

Ik vond het prima om Napels uit te fietsen. Onderweg heb ik wel nog goed rondgekeken en wat van Napels gezien. Maar je moet vooral op het wegdek en de scooters, brommertjes, auto’s en Napolitanen letten die overal rijden of lopen en zich absoluut niet aan verkeersregels houden.

De rest van de dag hebben we weer heerlijk gefietst; het was gelukkig niet te warm. Het is heerlijk om nu aan zee te zitten.