11 mei (Skopje – Veles, 69 km)

Toen ik mijn verslag gisteravond had geschreven, kwamen we nog in contact met een stel, Manzar en Yousef uit Zwitserland met Iraakse roots. Zij radiologe, hij ingenieur met een eigen bedrijf (Ibakh.ch), beiden in Skopje voor een congres over de positie van minderheden. We praten over de sociaal economische ontwik-kelingen, zoals de groter wordende inkomenskloof en de hoge werkloosheid in de landen op de Balkan, de spanningen tussen bevolkingsgroepen, maar ook over cranberries en andere gezonde vruchten, wiskunde, en met name de verschil-lende insteek van westerse en Russische wiskundigen. Gezellig, maar ook heel vermoeiend. We gaan weer vroeg slapen en hebben een prima nacht. Vanochtend ontbijten we in het restaurant naast de jeugdherberg en Manzar en Yousef sluiten zich weer bij ons aan. We praten nog even en excuseren ons dan; we hebben nog andere plannen.

Het is al heerlijk zonnig en we rijden terug naar het centrum om de vesting Kale te bezoeken. Van op de vesting heb je een prachtig uitzicht over Skopje. Behalve de vestingwallen en een paar torens is er niet veel over. Bouwvakkers zijn met simpele middelen een muur aan het herstellen. Door de bazaar zakken we weer af naar het pleintje bij de rivier, waar we onze eerste espresso drinken en de yoghurt opeten die we teveel hadden gekocht. In het centrum valt ons de overdaad te groot, te veel, weer op. We vinden het wel genoeg en gaan vandaag al verder.

Achter het station komen we op een route die ons heel prettig de stad uitvoert. Een km of 15 verder kopen we nog wat zoetigheid voor tussendoor en dan volgen we een weg min of meer parallel aan de autobaan M3, maar wel buiten gehoors-afstand. Heel relaxed, we zeggen tegen elkaar dat het voelt of we vakantie hebben. Iets voor twaalven bereiken we Katianovo, waar we koffie drinken en pizza en tomaat inkopen en meteen maar onze lunch maken heerlijk in de zon. Vanaf  hier splitst de autobaan zich: de twee banen die zuidwaarts lopen volgen de rivier en  de banen noordwaarts liggen kilometers verder de helling op. Onze weg begint hier ook  te stijgen, de kwaliteit wordt helaas minder, maar de ligging in de bossen op de berghelling doet veel goed! We hebben mooie uitzichten op de kloof die de rivier Pčinja heeft uitgesleten en veel later als we de top bereiken op het stuwmeer in de verte.

We dalen héél behoedzaam i.v.m. de kuilen in de weg naar het stuwmeer, waar zelfs een schip ligt afgemeerd, waarvan je je afvraagt hoe dat ooit daar is kunnen komen. Veel groter dan het riviertje van het stuwmeer  of de laadvloer van een trailer. We dalen door naar Veles, waar we in het motel hopen te overnachten. Het motel staat leeg en wordt verbouwd. Verder zijn er twee hotels die we al vóór Veles gepasseerd zijn. We houden eerst nog maar even pauze, voor we door gaan naar een volgend motel zeven km verder op. De weg langs de Vardar is prima, de tegenwind is wat harder geworden. Eén maar, om het motel te bereiken,moeten we de laatste km over de brug waarmee de M1 de Vardar oversteekt. Voor fietsen verboden natuurlijk. Als we de uitvoegstrook over de vluchtstrook oprijden zien we dat, heel toevallig, één rijbaan op de brug voor wegwerkzaamheden is afgezet. We hebben dus een baan voor ons alleen!

Het motel is wat prijzig, maar verder prima. Ik kan er zelfs de fietsen afspuiten, die inmiddels weer onder de modder zitten. Op ons balkonnetje maak ik ze verder schoon. We kijken naar de finish van de Giro en kijken bij het tankstation of men daar smeermiddel voor de ketting heeft. Uiteindelijk eten we in het restaurant van ons motel, op het terras. De zon is weg zodra het eten wordt opgediend. Goede salade en spaghetti, geschikt fietsersvoer op opnieuw een prima fietsdag.

Het was weer een prachtige route, hoewel het wegdek niet altijd even goed was. Eerst reden we tussen landbouwgebied, later weer in de bergen met veel bossen erop en na onze klim werden de bergen veel kaler, maar ook dat is mooi. Het is altijd heel bijzonder om hoog op de kam van de bergen te rijden en links en rechts een prachtig uitzicht te hebben.

We zien weinig dieren, maar vandaag hebben we een kudde geiten gezien met een geitenhoeder erbij. We zien steeds meer bloemen in de berm en ook veel klaprozen, soms velden vol. Het was vandaag ook heerlijk weer, het is zo fijn om in je shirt  te kunnen fietsen en lekker buiten te kunnen eten.