donderdag 16 mei, Odessa

Wederom een goede nacht; we weten al wat het ontbijt ons brengt: opnieuw roerei, een pitabroodje en salade. Op verzoek een extra broodje. We hebben vanochtend een beetje last van keuzestress. Wordt het de trein of de bus, in de loop van vanmiddag of morgenochtend? Voor de trein naar Chişinău moeten we tot vrijdagavond wachten. Er is ook een trein die ons veel verder op onze route in Comrat in Moldavië zou kunnen brengen. Vertrekt iedere ochtend om 4:35 u. Dát zien we ook niet zitten! Daarom gaan we naar het Privoz-busstation. Men gaat weer iemand halen die Engels spreekt: morgenochtend 7:50 u! Daarna rijden we naar het station waar we dinsdagavond zijn uitgestapt. De bus daar komt van Privoz; we kunnen al kaartjes kopen; we weten dus dat we morgenochtend vertrekken! We besluiten dan ook maar in het motel boven dit busstation te overnachten.

Na een koffie brengen we alle bagage naar boven en fietsen terug naar het centrum; dat voelt inmiddels heel vertrouwd. De neoklassieke transfiguratiekathedraal staat midden in een park; van binnen een heel lichte kathedraal, anders dan de meeste orthodoxe kerken. Omdat we toe zijn aan de lunch rijden we naar de Primorskiboulevard voor een paar lekkere sandwiches op een terras en om de drukte om ons heen te bekijken. 

Het museum voor Westerse en Oriëntaalse kunst is gevestigd in het Albazapaleis uit  1856. Het gebouw zelf is al interessant met barok-, empire- en rococo-elementen. Wat de schilderkunst betreft loopt het van 16e t/m 20e eeuw, veel Duitse, Oostenrijkse en Franse schilders, maar ook Hollandse en Vlaamse meesters. Bijzonder zijn twee schilderijen van Frans Hals, de evangelisten Lucas en Mattheus. Er is uitvoerige documentatie hoe ze hier verzeild geraakt zijn; in 1973 en 1997 zijn de andere evangelisten elders opgedoken (nu in het Gettymuseum in L.A.). Er is ook een antieke afdeling met afgietsels van Griekse beelden én een oosterse afdeling met schilderkunst uit o.a. Iran, India, Tibet en Japan. Wel de moeite waard!

We bezoeken ook nog even de Joodse synagoge én de heilige Drievuldigheidkathedraal. Deze heeft ook een onder- en bovenkerk. De donkerte in de onderkerk versterkt het mystieke. Dan doemt er een boulevard met park in de middenberm op met gebouwtjes met overkappingen in Art Nouveaustijl; een plek om weer wat te drinken, ditmaal niet op toeristen gericht. Terug in ons motel rusten we wat, start ik met m’n verslag voor we beneden gaan eten. Soep, lekkere groenten, boekweit en een spiesje, prima. Nog een puzzeltje bij de koffie op het terras en we zijn weer helemaal voldaan!  

Het was weer een prettige dag in Odessa. Het fietsen hier voelt al heel vertrouwd. De wegen zijn breed en ook de trottoirs en daardoor heb je een gevoel van ruimte. We zijn nu weer door heel andere delen van Odessa gefietst en ook hier zijn overal bomen langs de weg. Morgen weer terug naar Moldavië.